пăркăç - Чăваш сăмахĕсен кĕнеки
Электронлӑ версине тума хутшӑннӑ: Алина Иванова, Михаил Саркӑмӑл, Николай Плотников, Иван Иванов, ...
Чăваш сăмахĕсен кĕнеки
пăркăч, пăркăчă (-гы̆с'), лучек, закрутник; упругая палка, которою закручивают веревку. Ерк. Пăркăчăпа пăрсах тӳлерĕç хӳрине, тавăртăм хам çинчен элеклесе панине. СТИК. Суха пăркăччи, закрутники, которыми закручиваются подвои сохи. В. Олг. Пăркăчă (пŏргŏџŏ), палка для закручивания веревки. Шибач. Пăркăç (о дереве). Тюрл. Пăркăçпа хытараççĕ. Сред. Юм. Пăркăç — вăта-юпа çыхнă чôхне çĕмĕрте лектер е пăракан патак. || Подвои у сохи. Слеп. Пăркăчă — вĕрен (подвои у сохи). Вута-б. Пăркăч — подвои. IЬ. Пăркăç патакки — соха пăявне пăрса хытаракан патак. || Закрученная основа ниток. Изамб. Т. Кумса пĕтерсен çиппе чӳркеççĕ. Ăна пăркăç теççĕ. IЬ. Кумнă пире чӳркесен, ăна куç-куç чӳркесен, пăркăç теççĕ. Пăркăçăн пĕр пуçне чӳркемеççĕ. Çав пуçне малтан кĕрĕ витĕр илеççĕ. Собр. Пăркăç пĕрте каймасан та йăп тăрăш каят, теççĕ. || Шпиль (у ветряной мельницы). См. арман.