картлă - Чăваш сăмахĕсен кĕнеки
Электронлӑ версине тума хутшӑннӑ: Алина Иванова, Михаил Саркӑмӑл, Николай Плотников, Иван Иванов, ...
Чăваш сăмахĕсен кĕнеки
зарубчатый, ступеньчатый; с набором (сапоги); писаный (лепёшка). ЧП. Шаврăш урамĕ картлă-картлă; карчĕсем кайĕç, юр кайсан. Ой-к. † Картлă-картлă пашалу, карчĕ тăрăх çыв (siс!) юхать. Курм. † Картлă-картлă пашалу, пеçерем-и, çиям-и (-ы)? Çиленнине мĕн пĕлен — торт, ӳкер те, саркала! Кр. Чет. † Картлă-картлă пашалу, пашалуне кам çият? Кам аланнă, çав çиять. Изамб. Т. Çакăн çулçи картла-картлă пулат. Ib. Юманăн çулçисем пит сарлака, картлă. Ib. Картлă-картлă пĕлĕт витĕр уйăх шăвать те, йăл пăхать. «Сквозь волнистые туманы пробирается луна». N. Картлă-картлă йăс (= йĕс) таканлă атă. Сред. Юм. Картлă-картлă пренкĕ (пряник) тесе, вăрăм, хĕрлĕ питлĕ, хĕрри картлă-картлă пĕренке калаççĕ. Яндобы. Кăмака айăнче хĕреслĕ тенкĕ выртĕ. (Картлă пашалу). Полтава 44. Тарăн картлă пит-куçне («глубокие морщины»)... || «Священный». Слакбаш. Канаш картлă, юмах йӳплĕ. (Послов.). || Подставка, которая употребляется при поднятии камня (на мельнице). Мочеи.