ăнтăх - Чăваш сăмахĕсен кĕнеки
Электронлӑ версине тума хутшӑннӑ: Алина Иванова, Михаил Саркӑмӑл, Николай Плотников, Иван Иванов, ...
Чăваш сăмахĕсен кĕнеки
(ы̆нды̆х), клясться, божиться. См. тупа ту. Зап. ВНО. Уншăн мĕн ăнтăхмалли пур? Из-за таких пустяков зачем так клясться? (Ядр. и Сызран. уу.). Полтава 234. Ăнтăхса хыт тупăшрăн (клялся). В. Олг. Ăнтăх, божиться. Слепой. Ăнтăх, клясться (торра, хĕвеле асăнать, çĕр кышлать). Эп çав япалана илмен, торăшăн та, хĕвелшĕн те, уйăхшăн та! (клянусь богом и пр.). СПВВ. Ăнтăх — ăнтăхать, «клятва на вещи, напр., через лошадь». Хурамал. Тупа туса, ăнтăхса пĕтрĕ. Очень много божился. Б. Олг. Тора (= торра) асăнса, ăнтăхсах асăнчĕ (поклялся). Хорачка. Пустоj ы̆нды̆ҕат, божится попусту. Питушк. Ăнтăхать, чунне çиет (грешит), турра-пӳлĕхе ăнтăхать, тет. М. П. Петров. Вăл хăй тасишĕн ăнтăхать (клянется).