имен - Чăваш сăмахĕсен кĕнеки
Электронлӑ версине тума хутшӑннӑ: Алина Иванова, Михаил Саркӑмӑл, Николай Плотников, Иван Иванов, ...
Чăваш сăмахĕсен кĕнеки
(имэн'), стесняться. А. Турх. Ст. Чек. СПВВ. «Именес = вăтанас». СПВВ. Х. «Именес — ĕмĕтĕнтен имексе анчах юлаççĕ». N. Ан именсе тăр ĕнтĕ, лар, пĕрер курка та пусан ĕç ĕнтĕ. Зап. ВНО. Чупса кĕтĕм карташне, пӳртне кĕме иментĕм (не осмелился). N. Турăран хăраман, çыннăран именмен çын тĕнчере ырă курмас. Хорачка. Именсе тăрат. Стесняется (напр., не говорит). КС. Ун патне кĕме иментĕм. Я постеснился, «не посмел» (в народн. знач. последнего слова) войти (зайти) к нему. Не суди бедн. Çын пирĕн çине çавăрăнеа пăхрĕ те, пит именчĕ. Зап. ВНО. Иментĕм, не посмел, постеснился. Ан именсе тăр ĕнтĕ, лар, пĕрер курка та пулсан ĕç ĕнтĕ. IЬ. Иментĕм, аят-çиме лармарăм. || Чувствовать некоторый страх, опасаться. Тюрл. Именсе выртрăм кĕçĕр (к’ӧ̆з’ӧ̆р). Эту ночь я провел (пролежал) в страхе. Альш. Çĕрле тĕттĕм çĕрте çӳреме хăратăп, темĕскертен чун именет (жутко бывает). Сред. Юм. Пĕрте именмесĕрех, шывва кĕрсе кайрăм. Без всякой боязни в воду вошел. Сирах, ХLI. Тӳрепе пуçлăх умĕнче суя суйма именĕр. || П. С. Степ. «Именес — побаиваться, с большим почетом относиться». || Не решаться. Сред. Юм. Хаклă япалана ôкçа нăмай кирлĕ те ôна, пĕччен илме иментĕм çав. || СПВВ. «Именме = повиноваться». || Брезговать. СПВВ. Имен; именсе çирĕм = с брезгливостью. || Воздерживаться. Стюх. «Именет, воздерживается».