варкăштар
1.
трепать, развевать
колебать
вздымать, поднимать клубами
юпăнчă аркине çил варкăштарать — ветер треплет полы плаща
варкăштар
2.
махать
тутăр варкăштар — махать платком
варкăштар
3.
обмахиваться, опахивать
веерпа варкăштар — обмахиваться веером
варкăштар
4.
мчаться, двигаться шумно
вăл пӳлĕме варкăштарса кĕрсе тăчĕ — он с шумом влетел в комнату
вĕркĕштер
то же, что варкăштар 1.
çил йывăç çулçисене вĕркĕштерет — ветер шевелит листья на деревьях
варкăштар
махать, помахивать
варкăштар
понуд. ф. от варкăш. Изамб. Т. Тырă сăвăрнă чухне, çил варкăштарат. Турх. Мĕшĕн кайăк, çиле варкăштарса, икĕ çунатпа сулласа вĕçетĕн? Синъял. Сарă кĕрĕк аркине çил варкăштарса уçайтăр. Сред. Юм. Эпĕ, пит тарласан, тутăр варкăштарса, çил кăларап. Ib. Хлака çил варкăштарать. || Махать. Шибач. Тоттăрпа варкăштаратăп (вею, машу). || Качать. Чăвашсем 7. Çав такана епле варкăштарса ярат, çавăн пек ача, ăшĕнчен кӳп тухса кайтăр.
махать
глаг. несов.
сул, сулла, сĕлт, варкăштар, вĕлкĕштер; махать флагом ялав вĕлкĕштер; махать рукой на прощание сыв пуллашса алă сул
трепать
глаг. несов.
1. кого-что (син. дёргать, тормошить) тăрпала, лăска, турткала; трепать за волосы çӳçрен лăска
2. (син. развевать) вĕлкĕштер, варкăштар; ветер треплет знамёна çил ялавсене вĕлкĕштерет
3. (син. похлопывать) çупăрла, лăпка (ачашласа)
4. тылла, шăртла (сӳсе) ♦ трепать нервы тарăхтар; трепать языком сӳпĕлтет, пуш сăмах çап; его треплет лихорадка ăна сив чир силлет
махать
несов. чем 1. сул, сулла, варкăштар; махать платком тутăрпа сул; 2. (подавая знак) сул, паллă пар; маши им, чтобы шли сюда сулса пĕлтер вĕсене, кунта килччĕр.
мести
несов. 1. что шăл, шăлса тасат; мести улицу урам шăл; 2. что (с силой нести) вĕçтер, варкăштар, хăвала; ветер метёт опавшие листья çил тăкăннă çулçăсене вĕçтерет; 3. что и без доп. вĕçтер, тăман çу; на дворе метёт безл. тулта çил-тăман вĕçтерет, тулта вĕçтерет.
обмахнуть
сов. 1. однокр. кого-что варкăштар; 2. что шăлса ил; обмахнуть пыль с книг кĕнекесем çинчен тусана шăлса ил.
обмахнуться
сов. и однокр. варкăштар, вăш вĕртер; обмахнуться веером веерпа варкăштар (ху çине).
развевать
несов. что вĕлкĕштер, варкăштар, вăркăштар, хумхантар; ветер развеет флаги çил ялавсене вĕлкĕштерет.
трепать
несов. 1. что, разг. (дергать, тормошить, теребить) ласка, тăрпала, турткала, арпаштар; трепать за волосы çӳçрен лăска; 2. (развевать) вĕлкĕштер, варкăштар; 3. что, разг. (изнашивать) ват, лӳчĕрке, сӳслентер, çĕт; трепать книгу кĕнекене ват; трепать обувь атă-пушмак çĕт; 4. кого-что (о сильной дрожи) силле, чĕтрет; его трепала лихорадка ăна сивчир силленĕ; 5. кого-что (похлопывать) лăпка, ачашла, çупăрла; трепать по плечу рукой алăпа хулпуççинчен ачашла; 6. что (раздёргивая волокно, очищать) тылла, шăртла, чав; трепать лён йĕтĕн тылла; ◇ трепать нервы см. нерв; трепать (или болтать) языком см. язык.
Çавăн пекех пăхăр:
варкăмăш варкăн варкăш варкăшăн « варкăштар » варка варкаланчăк варкан варкат варкаттар