ланч
то же, что лăнч 1.
лăнк
II.
то же, что лăнч
ура лăнк хутланса анчĕ — ноги так и подкосились
лăнч
1. подр. —
о резком ослаблении, опускании вниз
алăсем лăнчах усăнса анчĕç — руки так и опустились
лăнч
2.
совершенно, совсем
лăнчах ывăнтăм — я совсем устал
лăнч
(лы̆н’ч’), встр. в слож.: лăнч-ланч.
лăнч-ланч
(-а-), подр. широким движениям болтающегося предмета. N. Тешĕ лăнч-ланч туса пырать. Тяж сильно болтается.
лăнчăк-ланчăк
(лы̆н’џ̌ы̆к-лан’џ̌ы̆к), то же, что лăнчă-ланчă, лăнч-ланч. N. Лăнчăк-ланчăк тумтир.
лăç-лаç
(лы̆с’-лас’), подр. широким движениям болтающегося предмета. Пшкрт. Лăç-лаç çапкаланса пырат пӳкки. У др. лăнч-ланч, лăнчă-ланчă. См. лăнччи-лонччи. || О спешной стирке. Хурамал. Кĕпе çума çырмана анчĕ те, кĕписене лăç-лаç тутаркаларĕ те, тавăрăнса кайрĕ (= кăшт кăна çукаларĕ, постирала кое-как). См. лăч-лач.
Çавăн пекех пăхăр:
лăнкки лăнкки-ланкки лăнклат лăнклаттар « лăнч » лăнч-ланч лăнчă лăнчă-ланчă лăнчăк лăнчăк-ланчăк