чавала
то же, что чав I. 1, 2.
çĕре чавала — ковырять землю
чаваласа кăлар — вырыть,выковырять
кушак алăка чавалать — кошка царапается в дверь
чавалаттар
понуд. от чавала
чакала
то же, что чавала
чавала
копать, рыть, ковырять. Бур. Пахча-пахча чĕкĕнтĕр, чавалăр та кăларăр. N. Каюра çĕре урипе чавалать (роет). || N. Пĕр кăвак сухаллăскер (какое-то существо) прохотăн ураписене чаваласа ларать, тет.
чавалаттар
понуд. ф, от гл. чавала. N. Улмуççисене сыснасене ан чавалаттарăр.
ăтăр
(ŏдŏр, ы̆ды̆р), водяная крыса? КС. Ăтăр ― небольшой зверь; хорошо плавает в воде и питается водяными насекомыми и рыбой. Шурăм-п. № 27. Ăтăр — животное, похожее на мышь. Зап. ВНО. Ăтăр ― речная выдра. Ст. Чек. Ăтăр ― водяное животное, величиною с крысу. Орау. Пусмалана пулă тытнă чухне пусмалана ăтăр (ŏдŏр) кĕрсен, пусмалана çурса тухса каять. Сред. Юм. Ăтăр — арлан пик — пĕчик хирти кайăк. Якейк. Ăтăр — пĕвере порнакан кошак çури пак хора кайăк; вăл кайăк яланах пĕве шăтарать. А. Турх. Ăтăр — чиркас манирлĕ, пысăккăшĕ, чиркасран яштакарах, чăмăртарах, тăрхалларах, пăтăр-патăр туса чупать, йывăр чупать. Шыва сикнĕ чухне, чул пăрахнă пек, панчă! тăвать. Нюш-к. Ăтă ― в роде мыши, черная, разрывает снасти. IЬ. Ăтăр (ŏдŏр) — в роде мыши, живет в воде. Шибач. Ăтăр — кайăк, шура порнать; полă тытма лартсан: ăтăр (шака) касса кайнă, теççĕ. Н. Карм. Ăтăр (ŏдŏр) — шывра, сăрă, ăна тытаççĕ (маленький): арман пĕвисем çурать, сиен тăвать. N. Ăтăр пек сĕтĕрет (говорят о скопидоме?). || Выхухоль (?). Начерт. 178. Ăтăр — выхухоль. || Хорачка. Ăтăр (ŏдŏр) тăпра алтса çӳрет, пĕтиççĕ (пэ̆д'ис'с'э̆). СПВВ. ТА. Ăтăр = арлан. || Личинка? Шурăм-п. № 27. Ăтăр — личинка. Тюрл. Ăтăр (ŏдŏр), большой белый червяк с красной головкой, водится в гнилушках. || Тяжелый человек. Тюрл. Йывăр çынна ăтăр теççĕ. || Фамилия. К.-Кушки. Ăтăр Ваççи, по-русски — Василий Удюркин. Букв. I ч. 1904. Пĕр вăхăтра Ăтăр Яхварĕ çуркунне, урам хушши хуралсан, армана кайма тухнă. || Маленький человек. Моргауши. || Крот. Б. Олг., В. Олг. Ăтăр, ори каялла; она кайора теччĕ тата. Так ли? СПВВ. ТА. Ăтăр — çĕр чавала пыракан кайăк.
царапать
глаг. несов.
чав, чавала, чăрмала, чĕрмеле, шăйăр; кошка царапает дверь кушак алăка чăрмалать
царапаться
глаг. несов.
чавала, чăрмала; кошки царапаются кушаксем чармалаççĕ
долбить
-блю, -бишь что несов. 1. ыр, ырала; чав чавала, шаккаса шӑтар; 2. ялан пĕр япала ҫинчен кала, пӗрмай аса илтер; 3. ӑнланмасӑр, сӑмаххисене ҫеҫ вӗренсе пыр.
ковырять
что несов., 1. ковырнуть однокр. чакала, чавала; 2. ҫӑпата тир, ҫӑпата ту.
копать
что несов. алт, чав, чакала, чавала, чакаласа кӑлар.
подрывать
что несов., подрыть, -рою сов. пĕр-пĕр япала (йывӑҫ) айĕнчен чавала, алт, алтса пыр.
теребить
, -блю, -бишь кого, что несов. 1. турт, тăпăлтар, çăл, тăпкала; лăска (çӳçрен); 2. тат, çăл (кантăр, йĕтĕн), чав, чавала (çăм); 3. перен. турткала, чăрмантар (пĕрмаях вак-тĕвек ыйтусем парса).
ковырять
несов. что, в чём чавала, чакала; ковырять землю çĕр чавала; ковырять в зубах шăл чакала.
перерыть
сов. что 1. чаваласа (е алтса, чавса) тăк (е пĕтер, тух), чав, чавала, алт; перерыть всё поле пĕтĕм уя чавса пĕтер; 2. (в поисках чего-л.) ухтарса (е пăлхатса) пĕтер (е тух).
поковырять
сов. что, в чём чавала, чапала, чавкаласа ил; поковырять в зубах шăл хушшине чакала.
покопать
сов. что и без доп. чав, алт, чавала, чавкала.
порыть
сов. что и без доп. алт, чав, чавала; попробовать порыть алтса пăх.
проковырять
сов. что чавала, чакала, чавса (е чаваласа, чакаласа) шăтар.
разрыть
сов. что 1. чав, чавала, чавса пĕтер, алт, алтса пĕтер; разрыть яму шăтăк чавса пĕтер; 2. разг. (привести в беспорядок) тустарса пĕтер, ухтар, сапаласа пĕтер; разрыть все бумаги мĕнпур хутсене тустарса пĕтер.
рыть
несов. что 1. (копать) чав, чавала, шăтăкла, алт; 2. (ковырять, разрывать) çĕт; свинья роет землю сысна çĕр çĕтет.
теребить
несов. 1. что (перебирать пальцами, трогать) турт, тăпăлтар, çăл; 2. что, с.-х. тат, çăл (кантăр, йĕтĕн) лăска, тăпкала, чав, чавала (çăм); теребить кудель сӳс лăска; 3. кого, перен. разг. (приставать) турткала, чăрмантар; теребить вопросами ыйтусемпе чăрмантар.
царапать
несов. 1. кого-что (делать царапины) чĕр, чĕртер, чĕркеле, шăйăр, чав, чавала, чăрмала; царапать лицо пит-куçа чăрмала; 2. что и без доп., разг. (плохо писать) çыр, чĕр, чĕркеле.
царапаться
несов. 1. (наносить царапины) чав, чĕр, чавала, чăрмала; кошка царапается кушак чавать; 2. (скрестись) кăчăртаттар, кăтăртаттар, чăрмала, шăйăр, шăйăрттар; где-то царапается мышь таçта шăши кăтăртаттарать.
чав
, чавала «копать», «рыть»; узб. кавла.
Çавăн пекех пăхăр:
чав чавăн чавăх чава « чавала » чавалан чавалантар чаваланчăк чавалаттар чавалаш