чăхăмăç
1.
норовистый, с норовом
чăхăмăç лаша — норовистая лошадь
чăхăмăç
2.
упрямец, строптивец
чăхăмăç
упрямый, строптивый
чăхăмăç
3. перен.
капризный (о механизмах)
чăхăмăç мотор — капризный мотор
чăхăмçă
то же, что чăхăмăç
чăмăкăç
то же, что чăхăмăç.
чăхăмăç
упрямый, норовистый, с норовом (о лошади). N. Чăхăмăç = чăхăмçă.
чăхăнçă
то же, что чăхăмăç.
упрямый
юнсăр, чурăс, кутăнланса, турткаланса тăракан, чăхăмăç, кутăн, вушар.
капризный
прил. 1. юнтармăш, йăлăнтармăш, кутăн, мăртăк; капризный ребёнок юнтармăш ача; 2. перен. чăкăлтăш, чăхăмăç, кăлтăклă; капризный мотор чăхăмăç мотор.
норовистый
прил. разг. кутăн; (о лошади) чăхăм, чăхăмăç, чурăс.
чăхăмçă
, чăхăмăç «упрямый», «норовистый», «с норовом» (о лошади); чăхăм «норов»; чăхăмла, чăхăмăçла «артачиться», «упрямиться»; тат. чыгымчы, тур. чамуш (Радлов III, 1940) «артачливый»; ср. араб. «упрямый», «норовистый».
Çавăн пекех пăхăр:
чăх-чăх чăх-чĕп чăхă чăхăм « чăхăмăç » чăхăмăçла чăхăмçă чăхăмла чăхăнçă чăхкуç