1.
мой дедушка, дед (со стороны отца)
деда, дедовский, дедушкин
мăн (ват) асатте — прадед, прадедушка
асаттесен йăлипе — по дедовским обычаям
2.
дедушка — обращение к старому человеку
Эп килтен тухиччен асатте Чĕмпĕре çитĕ. (Тĕтĕм).— загадка Пока я выйду из дома, дедушка уж будет в Симбирске. (Дым).
(азаттэ, азат’т’э), avus meus (patris mei pater), мой дед (отец м. отца). С притяж. афф. изменяется по лицам след. обр.: (манăн) асатте или асаттем (азаттэм), (санăн) аслаçу (аслаз’у), (унăн) аслашшĕ (аслашшэ̆), (пирĕн) асатте или асаттемĕр (азаттэмэ̆р), (сирĕн) аслаçăр (аслаз’ы̆р), (вĕсен) аслашшĕ. Ст. Чек. Асанне пĕç-хушшинче асатте выртат. (Загадка: пустараси, колодезный оцеп). N. Сирĕн аслаçăра (scr. аслă аçăра) вĕлертĕм, тет, халĕ ан хăрăр нимĕнтен те. Я, говорит, убил вашего старика, теперь, говорит, ничего не бойтесь. || Avus mariti, h. e. patris eius pater. Также отец свекра (ати ашшĕ). Ст. Чек. Асатте ати хыçĕнчен, пилĕк çултан, вилчĕ. Ib. Асатте — атийĕн ашшĕ.
бабай
[azatte]
(mia) avo (flanke de la patro)
аслаçу — via avo
аслашшĕ — lia avo
асатте каланă тăрăх — laŭ la diroj de la avo
мăн асатте — mia praavo
«мой дедушка со стороны отца». Образовалось из словосочетания аслă атте букв. «старший отец»; ср. казах. улы ата, к. калп. улкен ата, башк. олатай (оло «старший»), кирг. чон ата «дедушка» (букв. «старший, большой отец»); ног. карт атай (карт «старый», «старик») «дедушка».
ç.п., калаç. Çар хĕсметĕнче иккĕмĕш çул тăракан салтак (çара каярах килнисемшĕн). Раççейĕн хӳтĕлевçи ... кайран, вăхăт иртсен, «совет çарĕн аслашшĕ» пулса тискер кайăка тухать. А-и, 1992, 22 /, 2 с Ĕлĕк, эпĕ хĕсметре тăнă чух... «асаттесем» вăй пулнă. ÇХ, 1998, 42 /, 2 с. Хĕсметре çулталăк çурăна яхăн ĕнтĕ. Хăй халĕ «асаттесен» ретĕнче. ÇХ, 1999, 39 /, 4 с. Мĕн япала вăл «асаттесем» патак çитерни. Ар, 2001, 7 /, 1 с.
Çавăн пекех пăхăр:
асар-писерлĕх асар-писерлен асар-писерсĕр асат « асатте » асатте порнески асаттелĕх асаттесем асбест асбестобетон