1.
подражание сопению
мăш сывла — дышать с сопением
2.
подражание шмыганью носом
мăш ту — шмыгать носом
3. подр. —
о слабом, едва заметном движении
вăл мăш та тумасть (сикмест) —
1) он и не шевельнется
2) перен. он и в ус не дует, ему хоть бы что
(мы̆ш), подр. смыганию, сопению. К. II. Прокоп. Манки мăш-мăш (смыгают) тăват-çке, пыйти вĕш-вĕш тăват-çке (кишмя кишат у жениха). || В переносном смысле. Сред. Юм. Мăш-мăш тăвать, сердится. Ib. Çавна ту-ха, тесен, пĕррĕ каланипе мăш та сикмес ô, тват-пилĕк хут каласан чут йăраланса кайть (= каять) вара тума. См. каптилек. Яргуньк. Улча юпи мăш. (Çын çиленни). Кан. Музăкăна катаран кăна итлекелесе ларкаласан, весем мăш! — хуйхăраççĕ те, килĕсене саланаççĕ.
Çавăн пекех пăхăр:
мăчи мăчи-куç мăчлат мăчлаттар « мăш » мăш-матюк мăш-маш мăшăк мăшăл мăшăлт