1.
причинять горе, печаль, огорчать, печалить
ку пире калама çук хуйхăртрĕ — это нас очень огорчило
эпĕ никама та хуйхăртасшăн мар — я не хочу никому причинять горе
2.
заботить, беспокоить
вызывать беспокойство
мана юлташсем килейменни хуйхăртать — меня беспокоит отсутствие товарищей
понуд. ф. от гл. хуйхăр. Юрк. Ăсан кайĕкĕ иленчĕ (к березе), хурчăки пычĕ — хуйхăртрĕ. Ст. Чек. Каяс-ха, унпа хуйхăртса калаçас. СТИК. Эсĕ çак япала çинчен пĕр те хуйхартмастăн-ĕçке (не заботишься). Ib. Çынсен ачи-пăчисем темле пит ăслă пулаççĕ: вунпиллĕкре кăна-ха, халех ват çын пек хуйхăртса калаçаççĕ (серьезно, заботливо говорят).
Çавăн пекех пăхăр:
хуйхăр хуйхăрăш хуйхăркала хуйхăрлан « хуйхăрт » хуйхăрттар хуйхăсăр хуйхăсăрлăх хуйхан хуйхантар