(çемçе) «мягкий», «рыхлый»; др. тюрк. йымшак «мягкий», «нежный»; КБ, Замахш., Зол. бл., чаг., азерб., туркм., тур. йумшак, азерб. юмшаг, уйг., кирг. жумшак, казах., к. калп. жумсак, ног. юмсак, башк., тат. йомшак, алт. в дьымчак, дьымыжак, тув. чымчак, хак. нимзах, ойр. дъымжак, балк. зумушак, узб. юмшок «мягкий», «рыхлый», «нежный»; тефс. XII—XIII вв. йумша «смягчаться»; Н. А. Баскаков возводит к глаголу джум «сжимать» (Академику В. А. Гордлевскому к его 70-летию, 1953, стр. 40). С. Ахаллы производит юмшак от слова гум «песок» + афф. -шак (Вопросы методики изучения истории тюркских языков. Ашкабад, 1961, стр. 96); может быть, от дьым (алт.), йум (МК) «пух», «перо»; чув. çăмазерб. юн, туркм., тур. йӳн «шерсть»; см. çемçе.
Çавăн пекех пăхăр:
йăмралăх йăмран йăмтар йăмша « йăмшак » йăмшаклă йăмшаклăх йăмшакла йăмшаклан йăмшаклантар