«тишина», «покой», «спокойствие»; «тихий», «спокойный»; чаг., уйг., узб. тинч, азерб. динч, уйт. Син., кирг. тынч, казах., ног., к. калп. тыныш, тат. тыныч, башк. тыныс «тихий», «спокойный»; «мирный»; «спокойно», «тихо»; чув. тăнăçлăх, уйг., узб. тинчлик, азерб. динчлик, кирг. тынычтык «покой», «спокойствие», «мир»; ойр. тыныш, хак. тынағ «покой», «отдых», «успокоение». Образовано от *тăнтын «отдыхать», «успокаиваться»; башк., тат., к. калп. тын «затихать», «утихать», «замолкать», «успокаиваться»; «тихий», «спокойный», «бесшумный», «безмолвный»; хак. тым «тишина»; «тихий», «безмолвный»; «тихо»; кирг. тим «молчание»; «спокойствие»; «тихо», «безмолвно».
Çавăн пекех пăхăр:
тăн-пуçлă тăн-тăн тăн-тан тăн-тон « тăнăç » тăнăçлă тăнăçлăн тăнăçлăх тăнăçлан тăнăçлантар