1. частица
1. утвердительная çапла, ийя, ара; Ты его знаешь? — Да Эсĕ ăна пĕлетĕн-и? — Ийя
2. вопросительная чăнах-и, апла-и, мĕн; Он приехал. — Да? Вăл килнĕ. — Чăнах-и?
3. в знач. «пусть» пултăр; Да здравствует дружба народов! Халăхсен туслăхĕ сывă пултăр!
2. союз
1. соединительный (син. и) тата, та, те; -па (-пе); в нашем лесу растут сосна да ель пирĕн вăрманта хырпа чăрăш ӳсеççĕ
2. присоединительный (син. вдобавок) тата, çитменнине; Было холодно. Да ещё дождь пошёл Çанталăк сивĕччĕ. Çитменнине тата çумăр çума пуçларĕ
3. противительный (син. но, однако) анчах; та (те); Он способный, да ленивый Вăл пултаруллă, анчах кахал
Çавăн пекех пăхăр:
гуще гэкачепист гэс гюрза « да » давать даваться давеча Давид пăланĕ давить