воз. СПВВ., Магн. М. 173. Хурамал. † Урхамахсем улттăн, утçăм пĕччен, çăк туртаймĕ тесе, хăратăп; çичĕ ютсем çиччĕн, эпĕ пĕр пĕччен, кун кураймăп тесе, хăратăп. N. Эпĕр пĕр турам пани сана пĕр çăк пултăр, теççĕ. (Похороны). Самар. Çул-ту çинче чиялăх, аври-аврипе хуçаççĕ, милки-милкипе çыхаççĕ, çăкĕ-çăкĕпе тияççĕ. Истор. Çавăн чух Киевелле çынсем çăксемпе пынă. См. Отгол. Золотоорд. стар. в нар. вер. чув. 2З. || В перен. знач. Сред. Юм. Ӳсĕр çынна, тайкаланма пуçласан: çăк çитнĕ кон, теççĕ. || Некогда — порука, поручительство. См. Отгол. Золотоорд. стар. в нар. вер. чув. 23, 24. Çăка кĕр, поручиться.
(с’ŏк), упасть. Б. Олг. Каякан çын çолпала труках çăкса анчĕ, те хар (= хаяр) ӳксе, те сумар полса. В. Олг. Сĕлĕ çăкрĕ (овес упал от жары и тумана). Ib. Сарай çинчен çăкса анчĕ (чыхăнса анчĕ), слетел. || Вставать на корточки. Моя автобиогр. Алăк патне кĕрӳ çăкма пар, тĕпеле кин çăкма пар. (Пичке пуçлани).
или çăк çăмарта, наколдованное яйцо, бросаемое колдунами с целью порчи. Сятра.
Çавăн пекех пăхăр:
Çăвашни çăвва çăвлă çăвла « çăк » çăкă полă çăкăн çăкăник çăкăнтар çăкăр