(jы̆ран), межа. Тюрл. БАБ. Чăвашсем иесене: ялан хирти йăрансем тăрăх анчах çӳреççĕ, тет. Хирте ĕçленĕ чухне çавăнпа нихçан та йăран çине выртса çывăрмаççĕ. Усал иртсе пынă тĕле пулсан, усал, çилленсе, мĕнте-пулин туса хăварат, тет. КС. Йăрана урлă выртма юрамаçть (т. к. загораживаешь путь злому духу в поле). Ст. Айб. Шыв йăранĕ тĕрексĕр, ана йăранĕ тĕреклĕ, теççĕ. (Послов.). Т. VII. Ана йăранлă пултăр, çаран чикелĕ пултăр (т. е. чтобы не вышло раздора. Моленье). Ч.П. Йăрансăр ана. || Борозда. К. П. Прокоп. «Ана йăранĕ еще и борозды на загоне» N. Йăран = борозда сохи. || Гряда. Тюрл. Ч.П. Сакăр йăран купăста акрăм. Питушк. Йăран хупартмалла (устроить), улма лартмалла. КС. Йăран ту, йăран хăпарт (хы̆барт), йăран купала — устроить гряды. Альш. Йăранне улăхтарсах тăракан çук. N. Суккăр такăннă та, йăран çине кайнă-ӳкнĕ (повалился на гряду). Шорк. Йăран посас, копать гряду (лопатой). Сред. Юм. Йăран хошши, пространство между двумя грядами. || Мера земли. || М. П. Петр. «Йăран — гребень, который при сплачивании досок или брусьев входит в шпунт». || Прозвище одной женщины. Сред. Юм.
Çавăн пекех пăхăр:
йăраклан йăрала йăралан йăраланчăк « йăран » йăран çĕклени йăран тăпăлтарни йăран хошши йăран-тĕми йăранăски