(jӳс'), то же, что йывăç, йăвăç. Козм. Йӳç, дерево. СПВВ. ТА. Йуç = йăвăç.
(jӳc'), бродить, киснуть. КС. Якейк. Вăл (лекарство) çапла эрне йӳççе ларать (должно киснуть). Собр. Шыв йӳççен, çын вилет, теççĕ. Если киснет вода — это к покойнику. Юрк. Шыв йӳççен, çумăр пулат (будет дождь). Пис. † Хурама айне хурт ларать; хурт ларин те, пыл йӳçет. || Покрываться особыми облаками. Альш. Йӳçет. См. хăймалан. || Горький, кислый. См. йӳçĕ. Собр. 188°. † Йӳç тул кукли йӳçĕ мар; пĕр çыртсассăн, йӳçĕ пек (кажется кислым). Çăварни. Вăл (он) суя тĕнлĕ çынсем вĕрентнĕ тăрăх (по учению) тĕрлĕ ӳсĕртекен йӳç шывсем (горькие напитки) тупма пултарнă.
йӳçĕ, ( jӳс'), (jӳз'э̆), болото, трясина. Ядр. Ĕне йӳççе кĕрсе ларнă (в трясину). || Луг. Сёт-к. || Назв. речки. Панклеи. || Назв. местности. Старак. (Первон. знач. — кислое, киснущее место).
Çавăн пекех пăхăр:
йухтар йушкăн йушка йӳ « йӳç » йӳç çулĕ Йӳç ĕречĕ йӳç кăмпа йӳç кăшман йӳç кĕпçе