(кŏшкŏр), назв. урочища. Орау. Кăшкăр — овраг, соединяющийся с рекою Упнер; там киреметь — Кăшкăр киремеч. Ib. Кăшкăр кĕлли (киреметь). Ib. Кăшкăр — вся левая сторона р. Упнер, начиная от «Кăшкăр киремеч çырми» и до «Мур çырми». КС. Кăшкăр, возвышенная местность около дер. Утар, Вурн. р.
(кы̆шкы̆р), кричать. См. кăçкăр, кăчкăр. КС. Эпĕ, хăраса, сасартăк кăшкăрса ятăм (закричал). Букв. 1904. Кăшкăр, кăшкăр — нимĕн сасси те илтĕнмест, пĕр вăрман янтăраса кайни çех илтĕнет. N. Пĕтĕм пахчана илтĕнмелле (на весь сад) кăшкăрчĕ. Орау. Вăл пурне те (на всех) çапла хаяррăн кăшкăрса пăрахать. Ib. Вăл пуринпе те çапла кăшкăрса калаçать. Он на всех так кричит. Собр. Вăрманта арçури кăшкăрнине илтсессĕн, хирĕç кăшкăрма юрамаçть. Чув. пр. о пог. 258. Кăмака айĕнчи шăрчăксем пит кăшкăрсан, ăшăтать хĕлле. Зимою под печкой сверчки очень кричат — к теплу. || Квакать (лягушка). N. † Шурта шапа кăшкăрат. || Абыз. Çĕлен улт çухрăмран кăшкăрса килнĕ. || Скрипеть (напр. о железном блоке двери).
Çавăн пекех пăхăр:
кăшкăлăх кăшкăна кăшкăна кăна кăшкăнаран « кăшкăр » Кăшкăр киремеч çырми кăшкăра кăшкăраш кăшкăрашкала кăшкăрашу