(пы̆чкы̆, пŏчкŏ), пила. N. Пăчкă, ручная пила. Части пăчкă: 1) тĕкки, кантăри, пăркăч, ручки. Абыз. Пăчкă, пила поперечная; ал пăчки, одноручная пила. У пилы есть кăпăл, ункă (чтобы ручки не кололись), аври. IЬ. Пăчкă кантăри хытармалли, лучек. Мыслец. Алă пăчки или хăрах алă пăчки, пилочка, ножовка; урлă пăчкă, пила для дров; тăрăхла пăчкă, для тёса. Чертаг. Пăчкă аври — 1) железные дудки для ручек, 2) ручки. Ядр. Пăчкă çур, пилить (заниматься пилкой). Сред. Юм. Ôлмăççи кôтне пăчкă çôрни (опилки) сапсан, кôрăк тôхмас, тет. IЬ. Пăчкă çуракан, пильщик. Цив. Арçынсем тулта темĕскер каскалаççĕ, урамра пура пураççĕ, пачкă çураççĕ. КС. Пăчкă вырăнĕ, козлы для пилки тёса.
Çавăн пекех пăхăр:
пăчăхтар пăча пăчав пăчалник « пăчкă » пăчкă пулă пăчкă сăмсаллă акула пăчкă таварĕ пăчка пăчкай