(-ды̆р), допустим, предположим. Этем йăх. еп. пуç. Кай. 34. Калăпăр, эпĕр пурнакан эпоха кĕрес умĕн пур упăтесем те вилсе пĕтнĕ пултăр, вара чĕрĕчунсенчен этеме çывăххисем кушак, сысна, тӳлен пулнă пулĕччĕç.
(пулды̆р), общее название младших братьев и сестер жены (для мужа), а также младших братьев и сестер мужа (для жены), т. е. младшие шурья и младшие свояченицы, младшие деверья и младшие золовки. ПУ. Пултăр — 1) шурин, 2) свояченица, З) деверь, 4) золовка. Сред. Юм. † Йысна пултăрĕ пулаччин, сарă кĕрĕк пулас та; йысна çинче çӳрейрес. Инке пултăрĕ пулаччин, пурçăн тутăр пулас та, инке пуçĕнче çӳрейрес. Н. Карм. Пултăр — арăмăн шăллĕ; его жена — кин. Пултăр — арăмăн йăмăкĕ (муж её — пуçана). ЧП. Тус пултăрпе кайăттăм, тус вăрçасран хăратăп. N. Полтăр, младший шурин и младшая свояченица. Кан. Хунямăшĕ-карчăккипе ывăл пултăрĕ. Ее свекровь н деверь (моложе мужа). Альш. Пултăрĕ, «хĕрсемми», ертсе каят ăна пусă кутне. Торп-к. Пултăр — арăмин шăллĕпе йăмăкĕ. К.-Кушки. † Энтĕ пĕр аппаçăм, пĕр йыснаçăм, сирĕн савнă пултăрăр пулăттăм. (Ĕçкĕ юрри).
присловье к слову пултăран. Тим. † Пултăр-пултăр пултăран, тин (тип) яшкана каскалат.
Çавăн пекех пăхăр:
пулсан пултăк пултăклă пултăксăр « пултăр » пултăр-кĕрӳ пултăр-кин пултăран пултăран кĕпçи пултăран тымарĕ