(сӧ̆л'ӧ̆т'), щелок. Старак. См. сĕлт, сĕлтĕ, кĕлтăрри.
щелок. См. сĕлĕт, сĕлтĕ.
то же, что сĕлкĕш. Макс. Чăв. К. I, 75. Ун амăшĕ (у жеребенка) тимĕр, ай, таканлă, ури пуснă выр(ă)нне, ай, сĕлт юлать.
махнуть. А. Турх. Никит. Атте куна илтсессĕн аллисене сĕлтрĕ те, çак маткана каларĕ. Альш. Курăнми-курăни (= курăни-курăнми) кайсассăн, ик аллăна сĕлт те савăнса юл. Ib. Аллипе сĕлтет, машет рукою от себя. Полтава. 113. Хуллен сĕлтсе аллипе (манием) çар халăхне сасартăк вырăс енне кăтартрĕ. N. Ăна аллипе сĕлте пуçланă, анчах Корней çавăрăнса тухса кайнă. Çĕнтерчĕ 22. Аллине сĕлтсе: е-е-е, чухăнсене пар тольккă! Ib. Ывăлне сĕлтсе. N. Пăхсан-пăхсан курăнмасан, ик аллупа сĕлте юл. Как люди лет. 114. Ун чухне тин хĕвел ăшшипе хĕрнĕ. Сывлăш аялтан çӳлелле вирхĕнсе тăрса кайăксене çунаттисене пĕр сĕлтмесĕр çӳлелле вĕçсе çĕкленме май туса парать. || Haec verbi forma cum verbo dandi coniuncta idem valet, quot vox Latina crissare.
Çавăн пекех пăхăр:
сĕлкĕшшĕн сĕлпĕр сĕлпĕрлен Сĕлпикке « сĕлт » сĕлт шывĕ сĕлтĕ сĕлтĕ шывĕ сĕлтĕк сĕлтĕлĕ