(тары̆н), возвращаться, ворочаться назад. См. таврăн. Пшкрт: иҕэ̆ п̚иччэ̆ш кил’эччэ̆, к’аjы̆к хыс’с’ы̆н с’ӧрӓзӓ каjалак тары̆наччы̆ (возвращаются с охоты).
(тары̆н), глубокий. N. Çакăнта (тут) шу тарăн-и? N. Кăть ишетпĕр (плывем) те, чарăнатпăр; тăрса пăхатпăр та: тăрмала мар — тарăн (встать на дно нельзя: глубоко). Ст. Шаймурз. Хура сăхман кăсйи тарăн мар; тарăн пулмасан та, мăйăр тĕшĕ (ядра орехов). Сред. Юм. Тарăнтан сохалать. Пашет глубоко. Собр. Çын умне тарăн ан алт, теççĕ. (Послов.). Вишн. 72. Тарăн алтсан, эпир шыв çулĕ патне çитетпĕр. Пазух. Çуртисемех çунать, тарăн юхать, хĕрлĕ тиллĕн куçне те курăнмасть. || В перен. см. N. Эй витĕр пăхса курăнми тарăн тĕп, савăн! || Глубина. Альш. Шăтăкĕ (нора) вĕсен (сăвăрсен) питĕ тарăна каят. Ib. Тарăна янă. Пустил глубоко. Виçĕ пус. 33. Вĕсем тымарĕсене çĕре тарăна ярса унтан ытти тырăсенчен ытларах çимĕç сăхаççĕ. || Высокий, густой (трава). С. Тим. † Тарăн курăк çинче (вар. айĕнче) çĕр-çырли, хăçан тухайĕ-ши çиеле? Микушк. † Путене кайăк-мăнтăр кайăк, тарăн курăк тĕпĕнче.
, сл. неизв. зн. С. Айб. † Тарăн-тарăн çăл куçĕ тарăн çырма пуçĕнче.
Çавăн пекех пăхăр:
тарăм Тарăм-вар тарăм-шарăм тарăмпар « тарăн » тарăн вар Тарăн кукăр Тарăн-çырма Тарăн-çырма-Тăрăн Тарăн-вар юманлăхĕ