замок (пăшал е тупă затворĕ) (см. çăра)
1. сущ.муж.
кермен; средневековые замки феодалов вăтам ĕмĕрсенчи феодалсен керменĕсем
2. сущ.муж.
çăра; амбарный замок кĕлет çăри; английский замок акăлчан çăри (алăк çумне çирĕплетекенни); закрыть дверь на замок алăка çăрапа питĕр
-мка замок (вӑтам ӗмӗрсенчи хĕвеланӑҫри феодалсен крепость пек ҫÿллӗ чул хÿмепе тытса ҫавӑрнӑ ҫурчӗ).
-мка ҫӑра; запри на замок ҫӑрапа питӗр.
м. замок, кермен.
м. 1. çăра; висячий замок çакмалли çăра; дверной замок алăк çăри; 2. воен. замок; замок орудия тупă замокĕ; ◇ быть на замке (или под замком) питĕрĕнсе тăр; держать под замком питĕрсе усра; за семью (или десятью) замками тĕплĕ питĕрсе; тĕплĕ питĕрнĕ.
Çавăн пекех пăхăр:
заминировать заминка замкнутый замкнуть « замок » замолвить замолчать заморить заморозить заморозки