1.
лопата, лопатка, лопаточка
мутовка
акапуç калакĕ — палица, лопатка для очистки лемеха плуга
чуста калакĕ — мешалка для теста
2. анат.
лопатка
лопаточный
хул калакĕ — лопатка
хул калакки — лопатка
калак шăмми — лопаточная кость
3. диал.
весло
4. прост.
ненормальный, слабоумный человек
лопатка
(калак), лопатка, мешалка. См. калек. В. Тим. Пуç вĕçĕнче пыл калакĕ. (Ăйхă). Чертаг. Соха-пуç калакки (палица). || Часть фартука.
имя мужч. Альш. || Фамильное прозвище. Ельшихово.
«лопаточка»; «мутовка»; «лопасть». в старое время лопаточка употреблялась вместо чайной ложки, ею ели мёд и яйца, сваренные всмятку; калак шăмми «лопатка»; кирг. калак «совок»; «доска для раскатывания теста»; «весло»; казах. калак «совок»; «деревянная лопаточка для выгребания золы»; «крыло»; башк., тат. калак «чайная ложка»; «лопатка для шпаклевки»; «лопасть»; тат. калак сояге, башк. калак кӧйәге «плечевая кость»; алт. В кăлак «большая ложка»; «дуршлаг»; «мешалка»; «брусок для точки кос на сенокосе»; уйг. калак «совок», «лоток»; «весло»; ног. калак «лопатка»; кумык., калак «лопасть». Проф. Н. К. Дмитриев калак сближает с кашык «ложка». „Едва ли можно сомневаться в том,— пишет он,— что кашык (чув. кашăк) является вариантом типа ш к варианту типа л калак < калык» (ИСГТЯ I, 321).
Çавăн пекех пăхăр:
калавçă калай калайçă Калайкасси « калак » калакала калаклă калаклă саппан калакла калам-кун