Шырав: кивĕ

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

(кив)

1.
старый, ветхий, обветшалый
поношенный (напр. об одежде)
кивĕ пӳрт — ветхая избушка
кивĕĕ тумтир — старая одежда
Кивви çĕннине упрать. — посл. Старое новое бережет.

2.
старый, прежний
кивĕ арăм — прежняя, бывшая жена
кивĕ вырăн — прежнее местожительство
кивĕ уйăх — старый месяц
кивĕ хавтан — прошлогодняя трава
кивĕ хула — городище, старый город

3.
устарелый, отживший
кивĕ сăмах — устарелое слово, архаизм
кивĕ йăласем — старые обычаи, захолустные нравы
кивве юл — устареть, выйти из употребления

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(_ки_вэ̆), старый, ветхий, бывший в употреблении. Юрк. Хулара пурăнакан тутар лавккинче кивĕ япаласем сутса ларат (торгует старьем). || СТИК. Сан çинче ман кивви те пурччĕ няк-ха. На, тебе никак есть и старый долг. || Старый хлеб. ЧС. Çĕнĕ çине кивĕ çитсе тăтăрччĕ. Пусть старого хлеба с избытком хватит до нового. (Моленье). || Старая родина. N. Ку чӳксем ĕлĕк чăвашсем кивĕрен куçса килнĕренпех пур. Н. Карм. Кивĕре — на старине (до переселения). || Чураль-к. Сăра корки тытсан: киввисене тав ĕнтĕ! (благодарность за прежние угощения) теççĕ.

Чăвашла-тутарла словарь (1994)

иске

Чӑвашла-эсперантолла сӑмах кӗнеки

[kivj(e)]
malnova
кивĕ çурт — malnova domo
кивел — malnoviĝi

Чăваш чĕлхин ретроспективлă ăнлантару словарĕ

ватăлнă. Питĕрмеллине кивĕ (ватăлнă) ăвăса чечек çăнăхпе, çилĕмпе хутăштарса тăваççĕ [Хабачев 1910:25].

Çавăн пекех пăхăр:

кивçен юлташлăхĕ кивçенле кивçенлен кивçенлеш « кивĕ » Кивĕ Арапуç кивĕ вырăн Кивĕ Кĕпер Кивĕ масар тăвайкки Кивĕ Пĕçмĕр