I.
голенище и голенища
паголенок и паголенки
алса кунчи — часть рукавицы, прикрывающая запястье
атă кунчи — голенище сапога
шăлавара кунча ăшне чик — заправить брюки в голенища сапог
шыв кунча урлă юхса кĕчĕ — вода залилась за голенища
II.
нитки для тканья (сплетенные наподобие звеньев цепи)
пир кунчи — нитки для тканья холста
голенища, основание
атă кунчи — паголенок
(кунζ’а), голенище (сапога); паголенок (чулка). Бишб. † Пилĕк пӳрне кĕрен кунча пулин вархам калама. Сред. Юм. Кăçат кунчи, верхняя часть теплого сапога; чолха кунчи, верхняя часть чулок, а также сшитое из полотна, надеваемое на ноги. Н. Карм. Атă кунчи.
нитки, приготовленные для тканья, состоящие из звеньев (коçĕ), связанные на подобие звеньев цепи. Яргуньк. Нюш-к. Кунча — укрепляют при тканье за вăта юпа. ТММ. Кунча — кăнтарнă çиппĕн çыххи. || Ножка сосуда. См. кантăр.
«голенище», «паголенок»; уйг. конжи, узб. кунж, кирг., тур., алт. И конч, ойр. коныч, тув. хончу, кумык, хонч, азерб. гунчу, туркм. гонч, казах., к. калп., ног. коныш, башк. куңыс, тат. хуныч «голенище». Происходит от названия кожи: АФТ кӳн, к. калп. кӧп «кожа, выделанная для обуви»; см. чĕн.
Çавăн пекех пăхăр:
кунтискер кунтса кунхи кунхине « кунча » кунча йопи кунчак кунчаклă кунчакла кунчаклан