Шырав: матка

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

I. анат. [ма́тка]
матка (ача аталанакан орган) (амалăх)

маточный

II. [матка́] разг.

1.
жена
маткупах пырăр — приходите с женой

2.
замужняя женщина
баба прост.
тăлăх матка — вдова
хусах матка — незамужняя, одинокая женщина
салтак маткисем — уст. солдатки

III. диал.
матица (потолочная балка)

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

жена. Сред. Юм. Икĕ матка вĕлернĕ ĕнтĕ эп. Я уже схоронил двух жен. СТИК. Матка, жена (шутливое выр). Ib. Ай-ай, санăн матка пымалла! („ничего!“) СПВВ. МА. Матка = арăм. ЧП. Ыра çын матки тенкĕлĕ. || Замужняя женщина. Сред. Юм. Хĕр пуçăн (в девицах) ôн пик ôсал ô; матка пôлсан, мĕнле çын пôлĕ-ши ô?

матица. Бюрг. Матка çинче хура таракан курăнсан, мĕн те пулсан усал ĕç пулать, теççĕ. Рак. Андрей шалта, пуç тулта. (Матка пуçĕ). N. Мачча каштине урăхла матка теççĕ. Пӳртĕн пĕр матка пулат; вăл урлă выртать.

Вырăсла-чăвашла словарь (1972)

1. ама; 2. амӑшӗ варӗнче ача аталанакан вырӑн, ача килли; пчелиная матка хурт ами.

Вырӑсла-чӑвашла словарь (1971)

ж. 1. анат. матка, амалăх (амăшĕ варĕнче ача аталанакан орган); 2. ама; пчелиная матка хурт ами.

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

диал. «жена», «замужняя женщина»; ср. узб. мотка «дама в картах». Из русск. матка, диал. «мать», «женщина».

Çавăн пекех пăхăр:

Матйен Матйер маткă маткăлла « матка » матка ту Маткасси матовый маточник матпру