1.
оборона (см. хӳтĕлев)
оборонный
гражданла хӳтĕлев — гражданская оборона
патшалăхăн хӳтĕлев вăй-хăвачĕ — оборонная мощь страны
хӳтĕлев министерстви — министерство обороны
хӳтĕлев промышленоçĕ — оборонная промышленность
хӳтĕлев пултарулăхĕ — обороноспособность
хӳтĕлев тăрăхĕ — полоса обороны
оборона йышăн — занять оборону
патшалăх хӳтĕлевĕне тĕреклет — крепить оборону страны
тăшман хӳтĕлевĕне тат — прорвать оборону противника
2.
оборонительный
хӳтĕлев сооруженийĕсем — оборонительные сооружения
хӳтĕлев тактики — оборонительная тактика
сущ.жен.
1. (ант. наступление) хӳтĕлев; хӳтĕлени, хӳтĕленни; оборона города хулана хутĕлени; прорвать оборону противника тăшман хӳтĕлевне çĕмĕрсе кĕр
2. (ант. нападение) хӳтĕлев (спорт вăййинче); играть в обороне хӳтĕлевре выла
оборона, сыхлӑх, сыхлӑх ӗҫӗ, тӑшманран сыхланни.
ж. 1. по гл. оборониться, обороняться; для обороны сыхлăха; оборона города хулана хӳтĕлени; оборона; перейти от обороны к наступлению оборонăран наступление куç; 2. в разн. знач. оборона; взорвать вражескую оборону тăшман оборонине аркат.
оборона, хутĕлев; хӳтĕлени, хутĕленни; оборона страны çĕр-шыва хӳтĕлени; противоракетная оборона ракетăсенчен хӳтĕленни; министерство обороны оборона министерстви
Çавăн пекех пăхăр:
оборачиваться оборванец оборваться оборка « оборона » оборонительный оборонный обороноспособность оборонять обороняться