Шырав: пĕлĕш

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

I.

1.
прил. и сущ.
знакомый
пĕлĕш тухтăр — знакомый врач
урамра пĕлĕше куртăм — я встретил на улице знакомого

2.
родственник
пĕлĕшсем пурте пухăннă — собрались все родственники
вăл пире пĕлĕш тивет — он нам приходится родственником

II. взаимн.

1.
знакомиться
пĕлĕшсе çит — близко познакомиться

2.
привыкать друг к другу

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

знакомиться. || Привыкать. Абыз.

знакомый(-ые). Трхбл. Аттепеле аннен пĕлĕшсене пăха пĕлмесĕр сивĕтрĕм. N. Пĕлĕшĕмсем манран хăракан пулчĕç. Якейк. Пĕлĕш похăннă; унта тăван-пĕтен те пор, снаккомсам та пор. Ала 55. Ну-ка! пĕлĕш, мĕн пур унта, ут-ха кунта (обращ. татарин к чувашину). || Родственник. Шорк. Шишкин. † Аннен хĕрĕ хора хĕр, пĕлĕш çок çĕртен пĕлĕш турĕ. Собр. Хыçалти Энтри мĕн пĕлĕш. (Пукан урисем). Емельк. † Çĕрне те кунне пĕлмеспĕр, çичĕ юта пĕлĕш тăвасшăн.

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

1. взаимн. «знакомиться друг с другом»; 2. сущ. «знакомый человек»; «родственник»; КБ билиш «взаимно знакомиться»; «знакомый человек»; тат., башк. белеш «знакомый человек», «приятель». От пĕл (см.).

Çавăн пекех пăхăр:

пĕлĕтле пĕлĕтлен пĕлĕтсĕр пĕлĕхлĕ « пĕлĕш » пĕлĕш-танăш пĕлĕш-тантăш пĕлĕшкеле пĕлĕшлĕ пĕлĕшлĕх