глаг. сов.
1. вĕçсе кай; птицы полетели к лесу кайăксем вăрманалла вĕçсе кайрĕç
2. (син. помчаться) ыткăн, вирхĕн; полететь стрелой çĕмрен пек ыткăн
3. (син. упасть) ӳк, персе ан; вещи с полки полетели на пол япаласем сентре çинчен персе анчĕç
-ечу, -етишь сов. 1. вӗҫсе кай; 2. ывтӑн, вӑркӑнса кай, ӳк.
сов. 1. вĕç, вĕçсе кай; полететь вверх çӳлелле вĕç, вĕçсе улăх (е хăпар); 2. разг. (упасть) персе ан, татăлса ан; ӳк, вăркăнса (е йăванса) кай; он кубарем полетел в овраг вăл çырманалла йăванса кайрĕ; 3. перен. (помчаться) вĕçтер, чуптар; 4. перен. (начать быстро распространяться) сарăл, сарăлса кай; по городу полетела молва хула тăрăх хыпар сарăлчĕ.
Çавăн пекех пăхăр:
полено полесье полёт полетай « полететь » полешчĕк ползать ползком ползти ползучий