Шырав: сăпă

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

I.

1.
то же, что сăпай 1.—3.
хуçа хĕрĕ, сарă хĕр, сăпă сăмах каласа, пыллă сăра ĕçтерет — фольк. хозяйская дочь, русая девушка, учтиво приговаривая, угощает медовым пивом

2.
жеманство, притворство, неискренность

жеманный, притворный, неискренний, показной

жеманно, притворно, неискренне, для вида
Сăпă хĕр çиме лармасть, тет, ларсан шăммине те хăвармасть, тет. — посл. Жеманную девушку не усадишь за стол, но если усядется, то и костей не оставит.

3. диал.
воздержанный (о человеке)
такой, который мало ест (о скотине)

II.
силок (для ловли птиц)

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(сы̆бы̆), скромный, сдержанный; жеманный. ТММ. Сăпă хĕр (желанная) çиме лармаст, тет, ларсан — шăммине те хăвармаст, тет. Хурамал. Сăпă хĕр сухан çимен, тет, çие пуçласан — хуппине хăварман, тет. Ib. Сăпă çын — çынна лайăх пек курăнасшăн çӳрекен çын. N. † Сăпă хĕр сухан çимест, курсан — хуппине хăвармасть; сăпă хĕр вăйя тухмаст, тухсан — кĕре пĕлмест. СПВВ. ЕС. Сăпă — пит йăваш, ăслă, ĕçчен, лайăх çын. СПВВ. ТМ. Сăпă тесе чипер таса тумланса йăваш çӳрекен çынна калаççĕ. Сред. Юм. Сăпă — кто мало ест. Ib. Пит сăпă çын ô, вôçех çиеймест (нет аппетита). Ib. Кô çын пит сăпă, воçах апат çиеймес. (Сăпă тесе апат нăмай çиеймен çынна калаççĕ). Альш. Хĕрсем вĕсем пит сăпă пулаççĕ (бывают сдержанные): çын калаçнă чух нимĕн чĕнмесĕр лараççĕ Тюрл. Выльăх сăпă, этем сăпă. (мало ест, малоедка). VS. Сăпă, воздержанный (çын). Ib. Сăпă пурăнас. Баран. 5. Хуçа хĕрĕ сарă хĕр, сăпă сăмах каласа, пыллă сăра ĕçтерет.

назв. селения.

Çавăн пекех пăхăр:

сăнчăрла сăнчăрта сăнчас сăп « сăпă » сăпăлан сăпăн сăпăр сăпăрчăк сăпăрчăклă