Шырав: сăрăх

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
сочиться, просачиваться, протекать, проникать
пробиваться
шыв сăрăхса тухать — пробивается вода
кранран шыв сăрăхать — из крана сочится вода

2.
пропитываться, впитывать влагу
сăрăхакан тăпра — впитывающий влагу грунт

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(сы̆ры̆х, сŏрŏх), течь, протекать, стекать, просачиваться. N. Ĕçекен шыву сăрăхса аннă пек (льется), тытти-сапписĕр йăнăшса пурăнатăн. Этем йăх. еп. пуç. кай. 66. Акшарлă шыв (известковая вода) шăтăкăн маччи витĕр сăрăхса тумласа ӳкет, е пăс пулса пĕтет. В. Олг. Шу сăрăхса ларат вĕтререн (= витререн). СПВВ. Сăрăхса юхать. Хурамал. Типĕ çĕрте шыв сăрăхса (или: сăрхăнса) пĕтет (çĕре каять). || Сохнуть. Слеп. Çол сăрăхса илет-ха (сохнет). см. сăрăк.

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

, сăрхăн, сăхăн 1. «просачиваться», «стекать»; 2. «пропитываться», «впитывать влагу» (о почве); тат. сарк, башк. hарк «стекать по капле», «просачиваться»; «оттекать»; уйг. саркип кир «просачиваться»; кирг. сарык «капать», «вытекать» (об оставшейся на стенках сосуда жидкости); сарыктыр «заставлять течь по капле» (чув. сăрăхтар понуд. от сăрăх); казах. capығ «вытечь и понемногу высыхать». От сӓх «всасывать», «впитывать (влагу)»; азерб., тур. сыз «просачиваться».

Çавăн пекех пăхăр:

сăрăлчан сăрăлчан корăк сăрăн сăрăнтă « сăрăх » сăрăхăн сăрăхтар сăрăш сăрĕнкеле сăра