I. частица разг.
нисколько, ничуть, совсем
вовсе разг.
хăнк та мар — ему хоть бы что; он и в ус не дует
хăнк та тумасть — ему хоть бы что; он и в ус не дует
II.
подражание иканию
ача хăнк та хăнк тăвать — ребенок все икает и икает
(хы̆ҥк), употребляется в смысле хоть бы что. Сунт. Акăлчан чĕлхинче ют сăмах туллиех, акăлчан чĕл-хи уншăн хăнк та тумасть. Хурамал. Пысăк чула пĕччен кăна кӳсекпе хайăрсан пысăк чул пулсан хускалмасть; вара калаççĕ: хăнк та тумасть чулу (кисренмест те), Ib. Эп пĕр çынна çавна кайса ĕçле-ха терĕм те, хăнк та тумарĕ ман сăмахпа, хускалмарĕ те.
немного (?). С. Олг. Хăнк илтрĕм-ха, тет.
(хы̆нк), то же, что кăнт. Б. Олг. Пĕр çын вилнĕ, хăнкса кайнă вăл тет (готов).
Çавăн пекех пăхăр:
хăнапа хăнар хăне хăне хăй « хăнк » хăнк-ханк хăнк-хора хăнкă хăнкăл хăнкăла