I.
1.
деревянное блюдо
2.
чара
пĕр чара сăра ĕç — выпить чару пива
II.
1. анат.
пах, паховая область
паховой
2.
скорлупа
кожура
кбжица
III.
широко раскрытый, разинутый
чара çăвар — горлопан
назв. домашней утвари. К. Розанова. N. Чара — чуста çăракан пытăк чашкă, большое деревянное блюдо, в котором замешивают пресное тесто. || Деревянное блюдо. Изамб. Т. Чара. Ăна йывăç тĕпĕнчен тăваççĕ, унта сăра яраççĕ сĕтел çине лартма. N. Чӳклеме пурт варрине сĕтел лартатчĕç, сĕтел çине пысăк чарапа ашне лартатчĕç. И. С. Степ. Чара — большая чашка. Н. Карм. Чара — пысăк тиркĕ. Вир-йал. Шурă сĕтел çинче шурă чара, шурă чарара шур кулач. ТХКА 10. Чара тирки пек ывăс сарлакăш кăмпасем. || N. Ыраш çăнăхне чарине 1 тенкĕ те З8 пуса пур теççĕ, а креçе çăнăхне 1 т. те 40 п. сутатпăр.
пах, паховая область. Хорачка. ЧС. Иртнĕ çура ыраш вырма тухсан хай лашанăн кайри чари шыçа пуçланă. N. Лаша ывăннă пулмалла, чари хыт сикет (тяжело и быстро дышит). Якейк. Выльăхсен кари пĕçĕ панчи хырăм айне чара теççĕ. Сред. Юм. Лашана пăтратса çитермен пôлмалла паян, чари пит пôтса кĕрсе кайнă. Paas. Чара – безволосое место на животе животных. || Скорлупа, кожица. Хорачка. Çăмарта чари, пленка.
голый, раскрытый. N. Чара = çара. Пшкрт. Чара поççăн, чаралăн.
неизв. сл. Отсюда: чара усал.
черкке, мăн черкке (алтăр).
ж. уст. эрех курки.
«большое деревянное блюдо, в котором месят тесто для лепешек»; кирг., алт. В, ойр. чара, узб. чора, казах. шара, абак. сара «большая деревянная чаша»; саг. сара «большая деревянная чаша, над которой сеют муку»; ср. монг. цар «большая деревянная чаша».
шăхча. Шыçă пуринчен ытла хырăмĕнче, мăйĕнче, кăкăри çинче, чаринче (шăхчи çинче) пулать, урăх çĕрте сайра пулать [Сборник 1903:81].
Çавăн пекех пăхăр:
чарăну чарăнусăр чарăсламан чарăш « чара » чара çăвар чара çил чара çона чара усал чарак