Шырав: чул

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

I.

1.
камень

каменный
акшар чулĕ — известняк
вак чул — щебень
яка чул — галька, булыжник
лаптак чул — плитняк
çĕпре чулĕ — галька, камень-голыш
нăх чулĕ — алька, камень-голыш
хăйăр чулĕ — песчаник
хăйра чулĕ — точильный брусок
шурă чул — бутовый камень
чул арманĕ — камнедробилка
чул карлăк — парапет
чул катăкĕ — обломок камня
чул сăмсахĕ — скала
чул çурт — каменный дом, каменное строение
чул тăвар — каменная соль
чул ту — каменная гора, утес
чул сăрт — каменная гора, утес
чул сăр — мостить
никĕсе чул яр — забутить фундамент, заложить каменный фундамент
Каçхи çул — кăкăр çинчи чул. — посл. Ночной путь — словно камень на груди.

2.
жернов (мельничный)
арман чулĕ — жернов, постав
аялти чул — нижний жернов
çӳлти чул — верхний жернов, бегун
чул тăх — насекать жернов

◊
пӳре чулĕ — мед. камни в почках
чул ĕмĕрĕ — каменный век
чул чĕре — каменное сердце

II. разг.

то же, что чухлĕ
мĕн чул? — сколько?
тем чул —
1) неизвестно сколько
2) бессчетное количество, очень много
сире укçа иĕн чулшар тиврĕ? — по скольку вам досталось денег?

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

чол (ц’ул, ч’ул, ч’ол), камень. N. Чул катăкĕ, обломок камня. Дик. леб. З6. Темĕн тĕрлĕ хытă чулсене те тĕп-тикĕс якатаççĕ. Ib. 37. Чи варринче анчах шывран пĕр шĕвĕр чул тухса тăрать. N. Лаша урисемпе чула çаптарнипе вут тухса пырать. N. Лаша чĕрнине (урипе) чула хыртарса илчĕ те, чултан вут тухса кайрĕ. Пазух. † Вуник ывăл вилсе те пĕтиччен чĕрене чул хурса та çӳрерĕм. Янгильд. Петĕрĕн ори лашапа çона таптаса кайнă тĕлте чол пак шыçса кайнă. Яргуньк. Чул пуçтарать вăл сана пемешкĕн. || Мельничный жернов. N. Чул тăх, ковать мельничный жернов. Якейк. Чолта виçĕ кăшăл. На жернове три обруча. Изамб. Т. Çав армансенче виç чултан ытла авăрмаст. Ib. Чул çĕкленнипе армана хытă кайсан пусараççĕ. || Каменка. N. Мунчийĕн лавкки ылттăн, чулĕ мерчен, мĕлĕки пурçăн. (Такмак). N. Мунчи уртăш йывăçĕнчен, çийĕ калай, лапки кĕленче, чулĕ мерчен, ăшши шерпет, милĕкĕ пурçăн, валашки пăхăр, курки кĕмĕл. (Такмак). Образцы 20. † Мунча чулĕ тикĕссĕр, ăшши яма кăмăлсăр. || Соль. N. Ишек енелле тăвара чол теççĕ. Вомбу-к. Сире чол кирлĕ поль-ха, тесе каларĕ, тет. || Каменный. Ск. и пред. чув. 104. Хăйĕн анлă кăкăрне чул чышкипе чăмăрлать. Ib. ЗЗ. Эпир иксĕмĕр сăмахпа чул çурт та лартатпăр. Образцы 78. † Пирĕн аттенĕн чул пусма, чул пусмана хăпарма вăйлă, тăнлă çын кирлĕ.

чол, то же, что чухлĕ, сколько. Регули 900. Ман чол полĕ. N. Панă чол ил. Встречается в сочетанин: ун чул, он чол.

даже, какой-то. N. Тимĕрçĕ чул, тимĕрçĕ, çăва панчен килнĕскер, ялта кантур пуррипе, юнанипе хăратать!

Чăвашла-тутарла словарь (1994)

таш

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

«камень»; арман чулĕ «жернов»; в тюркских языках таш, якут. тacчул тяготеет к монгольскому яилагун (письм.) чулу(н), бур.-монг. чулун, шулун, яолу, игулу (Подгорбунский); калм. теермин чолун «мельничный жернов».

Çавăн пекех пăхăр:

чукун чӳлмек чукунлă чукча чукчи « чул » чул çерçийĕ чул çулĕ Чул çырма Чул çырми чул варри