Шырав: чых

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
набивать, наполнять (дополна)
засовывать (плотно, туго)
кĕсъене мăйăр чыхса тултар — набить карман орехами
сарайне вутă чыхса тултарнă — сарай забит дровами
япаласене чăматана чыхса тултар — пихать вещи в чемодан

2.
уминать, утрамбовывать
тăпра чых — трамбовать землю

3. прост.
жрать, набивать пузо
хырăма чыхса тултар — обожраться

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

набивать, совать. Капк. Чĕлĕме çине-çинех чыхса паккатăп. То и дело набиваю трубку и курю. Орау. Çăварне (ему) вир чыхса тултарса хăварса хăй (сама) тухса кайнă, тет. КС. Паян чăхсам пĕсехисене чыхса тултарчĕç, каçчен пурнăçĕ. || Жрать, лопать (есть жадно и без меры). Шел. II. 66. Эсир пире типĕ тытма хушатăр, хăвăр тем те чыхатăр. Сред. Юм. Чых, жри (о твердой пище). Ib. Чых, жри или лопай. Собр. Икĕ пĕлĕм пĕçертĕм, пĕрне çĕре ӳкертĕм; пуян ывăлĕ чыхма пычĕ, çĕлĕкне персе ӳкертĕм. ГТТ. Апата курман пек чыхать. Лопает (ест), точно никогда не видал! Изамб. Т. Паян çиес тесе аптăратăрăн, ме чых ĕнтĕ (жри).

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

1. «набивать», «наполнять (плотно, туго)»; 2. прост. «жрать», «наедаться сверх меры», «есть жадно и без меры»; азерб. тых, кирг. тых, тат., башк. тыгын «жрать», «объедаться»; АФТ, кирг., к. калп. тык «пихать», «совать», «набивать»; ср. монг. чихэх «пихать», «вталкивать», «набивать»; «жрать».

Çавăн пекех пăхăр:

чыссăрлат чыстă чысти чытан « чых » чыхăн чыхăнтар чыхан чыхвăр чыхвăрлă