I.
гнида
II.
1. бот.
пыльца
чечек шăрки — перга
шăрка туни — тычинка
шăрка хутаçĕ — пыльцевой мешок
шăрка туниллĕ чечек — тычиночный цветок
ыраш шăркана ларнă — рожь зацвела
2.
плесень на жидкостях (в виде белых точек)
гнида. Яргуньк. Хĕр шăрка пăхнă чухне Иван çăвăрса карĕ, тет. Чув. календ. 1910. Мунчара тăварлă йӳçĕпе пуçа çусан, çӳçри шăрка, пуç тасалать. А. Турх. Лаша çине шăрка лартать. (Насекомое оставляет яички). Городище Б. Шăркам та сикмест. Ни капельки не боюсь. || Цвет на хлебах, во время опыления. Баран. 110. Çурхи тырă шăркара чух, вĕсем (жучки) ытла та нумай ĕрчесе çитеççĕ. Т. Григорьева. Тырă çине шăрка ларсан, тырă тутă пулать, теççĕ. N. Ыраш шăркине тăкнă. N. Ырашсем шăркине тăкнă. N. Ыраш шăрки тăкăнсан. Шел. П. 5З. Çуртырри пуçаххисен çумĕнче шăрка яраписем шăрçа ярапи пек сап-сар курăнса, вĕлтĕртетсе тăраççĕ. || Плесень, грибки на пиве.
1. «гнида»; 2. «плесень», «белые грибки, появляющиеся на пиве и квасе, похожие на гниды»; МК, Замахш., кумык. сирке «уксус»; алт. В сирке, сирге, сирги, ойр., карач. сирке, тув., хак. сирге «гнида»; АФТ, уйг., азерб. сиркә, кирг., казах., к. калп., ног., тур., туркм. сирке, узб. сирка, тат. серкә, башк. hеркә «гнида»; «уксус»; ср. перс. (серкй) «уксус».
Çавăн пекех пăхăр:
шăри-шари шăрик шăрик-шарик шăркăлч « шăрка » шăрка курăкĕ шăрка тĕрри шăрка туни шăрка улачи шăрка хутаççи