1.
острый
шĕвĕр аптăри — острое шило
2.
острый, остроконечный
остро-
шĕвĕр вĕçлĕ патак — остроконечная палка
шĕвĕр хăлхаллă — остроухий, имеющий заостренные уши
шĕвĕр тăрăллă — çурт дом с высокой крышей, дом с заостренным верхом
шĕвĕр кĕтес — острый угол
шĕвĕр тăрăллă чăрăшсем — ели с остроконечными вершинами
3.
конусообразный
шĕвĕр тĕплĕ витре — конусообразное ведро
4. разг.
сорванец, озорник, пострел, проказник (о ребенке)
◊
шĕвĕр чĕлхе — острослов, острый на язык
шĕвĕр пӳрне — указательный палец
шĕвĕр сăмса — диал. севрюга
шĕвĕр сухал — бородка клином, острая бородка
острый, остроконечный. А.-п. й. З8. Туратран турата ларса, шĕвĕр сăмсипеле шак! тутарать те – пĕр турат ӳкерет, шак! тутарать те, теприне касса ярать. N. Шĕвĕр сăмса Ехвинсем пур (хушамат). || Вершина. Кан. 1927, № 212. Вăл сăрт шĕвĕрне пырса пăхсан, шăмă çунтарсах тунă темелле. || N. Шĕвĕр вĕçлĕ, остроконечный. Г. А. Отрыв. Шĕвĕртерех тăрлă, с несколько заостренным верлом. || Резкий (напр. о ветре). Чирич-к. Шĕвĕр çил. Ядр. Шĕвĕр чая сасси улăхра, сарă хĕр сасси улахра. Якейк. Чăнкăл-чăнкăл чан сасси, шĕвĕр чан сасси ял çинче, пирĕн ятсем хот çинче. || Так называют шутливо детей. Орау. Вăн ман çăкăр çима шĕвĕрсем ӳсеççĕ халĕ. Ib. Шĕвĕр — сорви-голова (о детях 8–10 лет). Зап. ВНО. Ах, шĕвĕр, ăçта каян? N. Ах ты, шĕвĕр, ăçта каян? Икково. Шĕвĕр — простак (о мальчишке).
«острый», «остроконечный»; полов. сӳpӳ, тур., тат., азерб. сиври, казах. сӳйир, к. калп. сӳйри «острый», «остроконечный», «заострённый»; тур. сивир «делаться остроконечным», «заостряться».
Çавăн пекех пăхăр:
шĕвĕ шĕвĕк шĕвĕн шĕвĕн хурчĕ « шĕвĕр » Шĕвĕр пуç шĕвĕр пуçлă шапа шĕвĕр пурне шĕвĕр сăмса шĕвĕр тӳпе