Шырав: юплĕ

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
имеющий разветвления, разветвленный, раздвоенный
пилĕк юплĕ çăлтăр — пятиконечная звезда
гагата юплĕ тимĕр сенĕк — железные вилы с четырьмя зубьями
юплĕ çырмасем — ручьи с рукавами

2. перен.
двусмысленный, нескромный
юплĕ такмаксем — двусмысленные, вольные частушки
юплĕ сăмах — 1) загадка 2) фривольность, фривольное слово, выражение

◊
юплĕ йĕп — английская булавка
юплĕ хăлха — 1) глухой, глуховатый 2) тот, кто невнимательно слушает
юплĕ хӳре — 1) зоол. двухвостка 2) вертушка, ветреница

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

йоплĕ, (jупл'э̆, jопл'э̆), ветвистый; с хвостами (о плетке). Ч.С. Вăрмантан вуник юплĕ хырăнне вуник юплĕ туратне касса килчĕç. Т. VI. 16. Вуник юплĕ çырма пĕр çĕре пухăннă çĕрте ― кĕпер... Упа 109. Епле ман мăйрака юплĕ-юплĕ, çитменнине тата пысăк! Толст. Епле вĕсем (рога) юплĕ-юплĕ кайнă! Сёт-к. Виçĕ йоплĕ чĕн пуши (его) кастарать те, çонтарать. Якейк. † Çичĕ йоплĕ пушипа вĕттерет те, кастарать. Макка 113. Вуник юплĕ пушшипе тулта хăта килет-ĕçке. Трехбл. Сана арăм кирлĕ тиессине: сана юплĕ çăка кирлĕ, теççĕ. Ч. П. Юплĕ-юплĕ çул килет, пĕр юппипе хĕр килет. Альш. Юплĕ-юплĕ çул килчĕ. Дорога все была с поворотами, распутиями. Вотлан. Юмах ярать юптарать, юплĕ çăмах хыптарать. (Ар-çури), Собр. 186°. Чĕкеçĕн хӳри юплĕ, çĕленĕн чĕлхи юплĕ, теççĕ. (Послов.). Чураль-к. Юплĕ вартан тан тапать. (Юхакан сăмса, т. е. сопли).

Çавăн пекех пăхăр:

юпахла юпитер юплă Юплă вар « юплĕ » юплĕ хăлха юплĕ хӳре юплĕ-йĕп юплĕ-яплĕ юпла