Шырав: лакăр

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
подражание бульканью, клокотанию жидкости

2.
подражание хриплому дыханию, клокотанию в горле
лакăр-лакăр — усил. от лакăр
яшка лакăр-лакăр вĕрет — суп кипит с бульканьем

лакăрт

то же, что лакăр

лăкăр-лакăр

1.
подражание дребезжанию, тарахтенью
тумхахлă çул çинче грузовик лăкăр-лакăр туса пырать — грузовик, тарахтя, едет по неровной дороге

лăкăрт

1.
то же, что лакăр
ача пырĕнче лăкăрт тăвать — ребенок дышит с хрипом

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

Кĕçнер пасарĕ

назв. базара, собирающегося по четвергам в д. Лагерях (Лакăр), Чебокс. р.

калаçса татăл

договориться. Кан. Çутпулăхпа Лакăр çак халăх вăрманне, ытти икĕ ялпа калаçса татăлмасăрах, касма пуçлать. Ib. Яçли уçасси çинчен калаçса татăлтăмăр.

лакăр

(лагы̆р), подр. сильному кипению (клокотанию). Шорк. Хоран лакăр-лакăр вĕрет (хоран хытă вĕренĕ чохне калаççĕ). || Подр. хрипению удавливаемого. Янш.-Норв. Вĕренĕ карчăкин мăйне пăвнă мĕн, вара карчăкĕ лакар-лакăр-лакăр! тăва пуçларĕ, тет. || Чăв. й. пур. 20°. Сахрун, пырса, çĕклесе пăхнă та, леш вилнĕ çын лакăр! тунă. || СТИК. Такан пырне каснă чухне вăл лакăр-лакăр! сывлат. N. Хăш-хăш çыннăн пырĕ лакăр-лакăр тăват (ытла пит пăсăлса кайнă çынсен). || Подр. звонкому хлюпанью воды в промоченном сапоге. Орау. Атăшне (= атă ăшне) шыв лакăрах кĕрсе тулчĕ. || Подр. звуку жидкости, смешанной с грязью, при ее проникании в сапоги и т. п. Орау. Лакăрах кĕрсе лартăм. Провалился на льду или в болото. Собр. Хура кĕсре кучĕ лакăр-лакăр. (Çăраççи уçнă чух хăлтăртатни).

лакăртаттар

испражняться жидким; блевать, извергать, ртом, изрыгать. Шорк. Лакăртаттарать (блюет или дрищет). Ст. Чек. Лакăртаттарса хунă. Испражнился жидким (в большем количестве, чем чĕкĕрсе). || Производить шум лакăр. Сред. Юм. Сысна шыва лакăртаттарса ĕçет („звук, когда свинья пьет воду“). См. сл. лакăр.

лăкăр

(лы̆гы̆р), то же, что лăкă-лăкă? || De crepitus ventris. N. Йăкрашки (jы̃гра) конĕпех лăкăр-лăкăр пăсарать (Сказка о старике). || Подр. звукам в горле удавливаемого. Альш. Арăме (жена старика): лăкăр-лăкăр тăват, тет (когда старик тащил старуху на подволоку, захлеснув петлею за шею). N. Карчакĕ лăкăр-лăкăр! тăвать (давится), тет. || Подр. сильному кипению. Тюрл. Лăкăр-лакăр туса вĕрет (лăкăртатса). Ск. и пред. 107. Лăкăр-лăкăр пăтранса, вĕрет тамăк хуранĕ. || Подр. мешанию заварихи. N. Лăкăр-лăкăр çавраççĕ (во время нимĕр лăкани, когда мешают её). || N. † Лăкăр-лăкăр ленкессем лупас айне çакрăмăр.

Çавăн пекех пăхăр:

лакăмлă-тĕкĕмлĕ лакăмлан лакăмлантар лакăмлат « лакăр » лакăркка лакăрр лакăрт лакăртăк лакăрта