, днал. мăкăр «бык», «вол» др. тюрк., МК, аз рб., туркм., тур. ӧкӳз, кирг., кумык. огӳз, уйг. hокӳз, узб. хукиз, казах., ног. ӧгиз, к. калп. огиз, башк., тат. ӳгез «6ык» «вол». Ср мопг. ӳхер «крупный рогатый скот»; ӳкэр жил «год быка» (второй год животного цикла); калм. ӳкр, бур.-монг., и. уд. ӳхэр «корова». Возможно, звукоподражательное; ср. тур. огӳр, башк., тат. ӳкер, казах., ног. ӧкир, кумык. ӧкӳр, уйг, hӧкӳри, бокӳри «реветь». По мнению А. М. Щербака, „слово оғуз относится к числу древнейших заимствований из индоевропейских языков" (ИРЛТЯ 98). (Такого же мнения Gy. Nе́meth. См. ВЯ, 1963, 6, стр. 128. Прим. ред.)
Çавăн пекех пăхăр:
вăкăльт вăкăн вăкăнлеттер вăкăньлеттер « вăкăр » Вăкăр çăлĕ вăкăр кукăр кучĕ вăкăр пуçлă пулă вăкăр солитёрĕ Вăкăр хăртни