йĕтĕр
скалка
чустана йĕтĕрпе çӳхет — раскатать тесто скалкой
◊
йĕтĕр çăтнă — будто аршин (букв. скалку) проглотил
çӳхелет
то же, что çӳхет
çӳхет
1.
делать тонким, истончать
чустана йĕтĕрпе çӳхет — раскатать тесто скалкой
çапса çӳхет — расплющить
çӳхет
2.
изнашивать, истирать, протирать
атă тĕпне çӳхетсе яр — износить подметки сапог
◊
кĕсъене çӳхет — опустошить карман, израсходовать деньги
çӳхеттер
понуд. от çӳхет
кĕсъе
◊
кĕсйи хулăн — у него полон карман денег
кĕсъе уç — раскошелиться, тряхнуть мошной
кĕсъене çӳхет — бить по карману
хăйра
II.
точить
бритва хăйра — точить, править бритву
фреза хăйра — точить фрезу
хăйранă çĕçĕ - наточенный нож
хăйраса çивĕчлет — наточить
хăйраса çӳхет — истончить тбчкой
çӳхет
утончать.
202 стр.
çӳхет
сделать тонким. ЧП. Хура чĕкеçĕ вĕçет çулелле çуначĕ вĕçĕсе(не) çӳхетсе.
утончить
что сов., утончать несов. çинçет, çӳхет.
бить
несов. 1. кого хĕне, ват, вĕт, çаптар; 2. чем, во что и без доп. çап, чыш; (ногой) тап; бить хвостом хӳрепе çапкала; лошадь бьёт задом лаша кайри урипе тапать; часы бьют сехет çапать; бить в колокол чан çап; 3. что ват, çĕмĕр, вакла, аркат; бить посуду савăт-сапа ват; бить щебень чул вакла; 4. кого-что пус (выльăха); 5. кого-что пер (пăшалпа); бить птицу влёт вĕççĕ пыракан кайăка пер; 6. пер (пăшал, тупă çинчен); ружьё бьет метко пăшал тĕл перет; 7. тапса тăр, пĕрĕх (шĕвексем çинчен); вода бьёт фонтаном шыв фонтан пек тапса тăрать; 8. кого, перен. çĕнтер, аркат (тăшмана); 9. по кому-чему, перен. питле, çунтар; сиен кӳр; бить по бюрократизму бюрократизма питле; ◇ бить в нос (о запахе) сăмсана çур (шăршă); бить баклуши см. баклуши; бить в цель тĕлех лектер; бить в глаза куçа илĕрт; бить ключом см. href='/s/ключ'>ключ II; бить по карману кĕсъене çӳхет, тăкак кӳр; бить тревогу хăрушлăх çинчен пĕлтер; меня бьёт лихорадка мана сивчир силлет; бьющий через край вĕресе тăракан, иксĕлми.
вальцевать
несов. что вальцала (валецсем витĕр кăларса çӳхет е ват).
источить
сов. что 1. (истончить точением) хăйраса çӳхет; 2. (изъесть) çисе (е шăтарса) пĕтер; червь источил дерево йывăçа шĕкĕ шăтарса пĕтернĕ.
катать
несов. 1. что йăвантар, кустар; чуптар; катать шары шар(сем) кустар; катать брёвна пĕрене йăвантар; 2. кого (возить на чём-л.) чуптар, ярăнтар, лартса çӳре; катать на лошадях утпа чуптар; катать детей на лодке ачасене кимĕпе ярăнтар; катать на машине машинăпа лартса çӳре; 3. прост. (быстро или много ездить) ярăнса çӳре; катать взад и вперёд калла-малла ярăнса çӳре; 4. что (тесто) йăвала, йăвантар, уна; 5. что (бельё) кустарса якат (кĕпе-йĕме); 6. что, тех. çӳхет, лапчăт, тăс (тимĕр листине, пралука); 7. что, спец. и обл. (войлок) йăвала; катать шляпы шлепке йăвала.
сточить
сов. что 1. (зазубрины) хăйра, тикĕсле, якат; 2. (сделать очень тонким) хăйраса пĕтер (е çӳхет).
утончить
сов. что 1. (сделать более тонким) синеет, çӳхет; утончить нитку çип çинçет; 2. перен. (изощрить) чеченлет, çепĕçлет, капăрлат.
çӳхе
«тонкий»; çӳхел «становиться тонким»; çӳхет «делать тонким», «утончать»; др. тюрк. йуйка, уйг. жупка, ПК йувка, чаг., узб. юпка, туркм., ног., тат. юка, тюм., полов, йоға, кирг., казах., к. калп. жука, башк. йока, тув. чуга, хак. чуға, ойр. дьука «тонкий»; таг. юкар, башк. йокар, кирг. жукар «утончаться», «становиться тонким»; башк. йокарт, тат. юкapm, кирг. жукарт «утончать», «сделать тонким»; выпадение звука й в др. тюрк. форме йуйка вызвало в чув. смягчение последующего x.
Çавăн пекех пăхăр:
çӳхел çӳхелен çӳхелет çӳхен « çӳхет » çӳхеттер çӳхешке çӳхи çӳхӳ çӳхӳ-пашалу