катăрт
подражание резкому хрусту
сахăра катăрт тутар — грызть с хрустом сахар
катăрт-катăрт —
1) усил. от катăрт
2) подражание поскребыванию, напр. мышей
3) подр. — о почесывании головы
кăтăрт
2.
то же, что катăрт
кăтăрт
(кы̆ды̆рт), подр. звуку, получающемуся, когда проводят железом по столу, или скребут ножом по хлебной корке, или скребут ногтями голову. Альш. Тимĕрпелĕн сĕтел тăрăх сăтăрса пынă чух, кăтăрт, кăтăрт! туса пырат. Шорк. Çăккăр питне çĕрĕпе кăтăрт-кăтăрт! хырать. Б. Олг. Кăмакаран çăккăр кăларсан, çăккăр тĕпне, кĕлне, ват арăм çĕçĕпе хырса тасатрĕ: кăтăрт, кăтăрт! тет. Орау. Пуçне кăтăрт! кăтăрт! хыçать. КС. Кăтăрт-кăтăрт (или: катăрт-катăрт) хыçать пуçне. П. Патт. 4. Ĕнсине... кăтăрт-кăтăрт! хыçса илчĕ.
кăтăрт-катăрт
подр. неодинаковым звукам, получающимся при почесывании головы. Капк. Пуçĕсене кăтăрт-катăрт хыçса илнĕ.
катăрт
подр. оборванному хрусту. СТИК. Йĕркелĕ шăллайман çурла вырнă чухне катăрт! тутарса касать. Унăн шăлĕсем шултăра, тикĕс мар пулаççĕ те, çавăнпа вăл тикĕс касаймас (катăрт! тутарса, сасă кăларса, касат). Ib. Сахăра (или: сухарие) катăрт, катăрт, тутарса çиет. (Ун чухне çавăн пек сасă илтĕнет).
Çавăн пекех пăхăр:
Катăркас коч Катăркас утти катăрмак Катăрман « катăрт » катăртат катăртаттар катăрчан катăршнай катăршнайскер