пехле
1.
то же, что пехлет 1.
пехлесе пыр — идти тяжело дыша, задыхаясь
пехле
2. разг.
наедаться и напиваться до одышки
пехлеттер
1.
понуд. от пехле
пехлеттер
2.
то же, что пехле 2.
пехле
дышать с трудом. Якейк. Он чохлĕ кам çима хошрĕ-ке, пехлимаснăç (не может дышать). Ib. Хырăмне каçăртса аран пехлесе тăрать (наелся до отвала). Ib. Пехлимиччен çима сана кам калаþ. Кто тебе велел так наедаться. МПП. Пехле — дышать.
дуть
несов. 1. вер, вĕркĕш, варкăш, вашкăр; ветер дует çил вĕрет; 2. что, тех. вĕрсе хăпарт, хăпартса ту; дуть колбы колбăсем вĕрсе хăпарт; 3. прост. (пить в большом количестве) ĕç, кӳп, пехле; дуть водку эрех кӳп; ◇ и в ус не дуть хăнк та ан ту; дуть губы тутана тăс.
Çавăн пекех пăхăр:
пехиллĕх пехилле пехиллеш пехиллештер « пехле » пехлет пехлеттер пехота пехотинец пехре-шăхран