Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

евĕр

наподобие, подобно
как будто, словно, как
стена евĕр хысак — скала наподобие стены
пĕр евĕр çынсем — одинаковые люди
вăл хăйне хуçа евĕр тыткалать — он держится словно хозяин

хыса

3.
то же, что хысак
сак хыси — край нар
кăмака хыси — подпечье, основание печи

хысак

1.
утес, скала
ту хысакĕсем — скалы

хысак

2.
мыс, выступ берега

хысак

3.
край, кромка чего-л.
вăрман хысакĕ — край леса

хысак

4.
грань
ребро
куб ултă хысаклă — у куба шесть граней
ещĕке хысакĕпе ларт — поставить ящик на ребро

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

хыса

(хыза), пологий склон, покатость. Персирл. Хысара çӳрерĕмĕр. || Возвышенность. СПВВ. ВА. Сам. 77. Лаши тăрса, сăтăрса, çур хысана аннăччĕ, тытаймарĕ чарăнса, аялалла ярăнчĕ. || Выступ. N. Хыса, хысак; выступ, терраса (топограф.) Çутт. Хĕвел çутти çаран çуммипе чалăшăн ӳксе йăвăç-курăклă çырма хысисене шупкалатать. Шурăм-п. Хыса хĕрри типнĕ. || Письмянка. Сак хыси (край нар или лавки), кăмака хыси (деревянный низ печки). Ст. Айб. Ачи-пăчи месерле, ашшĕ-амăшĕ хăяклă. (Сак хысипе саккисем). Изамб. Т. Кăмака хыси тусан (маленький груб для печки). Собр. Кăмака хысипе сак хыси. || Нюш-к. Часть ткацкого станка, на что сотканное полотио укрепляют, чтобы натянуть „пир“. || 1) Лобок, pubes; 2) çӳхеçĕр у мужчин. Ст. Чек. Янтик. Хыса тесе пĕç тĕпнелли ӳте калаççĕ (область лобка и смежная область живота). N. Хысаран ыратать. || Назв. леса около села Персирлан и Орабакасов.

хысак

обрыв. N. Хысак, утес. || Грань. СПВВ. ВА. Хорачка. Сакси хысакă (хызаҕы̆), грань вообще. Чув. Сорма. Хысак — трань, утес, выступ. Сĕт-к. Сак хысакне алла пернтерсе ыраттартăм. Хастарлăх 39. Тĕнче хысакне — пур пек вăй-халне сулахай енче тăракан тăвар. || Обрывисто.

Вырăсла-чăвашла словарь (2002)

грань

сущ.жен., множ. грани
1. хысак (икĕ кĕтес хушшинчи лаптăк); грани куба куб хысакĕсем
2. чикĕ, уйрăмлăх; провести грань чикĕ хыв, уйăр ♦ на грани войны кĕç-вĕç вăрçă пуçланмалла (çивĕч лару-тăру)
сущ.муж., графиня жен.
граф (дворян титулĕ)

гребень

сущ.муж.
1. (син. гребёнка) тура; деревянный гребень йывăç тура
2. хысак, тӳпе, виркĕс; гребень горы ту виркĕсĕ ♦ гребень петуха автан киккирикĕ

скала

сущ.жен., множ. скалы
чул ту, хысак, чакăл ту

утёс

сущ.муж.
хысак, чул хысак

Вырăсла-чăвашла словарь (1972)

ребро

мн. рёбра 1. аяк пӗрчи; 2. хысак.

Вырӑсла-чӑвашла словарь (1971)

выступ

м. мăкăрăлчăк, хысак, сăмсах; выступ стены стена мăкăрăлчăкĕ; выступ горы ту хысакки.

гребень

м. 1. (гребёнка) тура; частый гребень вĕт тура; 2. тех. (приспособление для ручного прядения) тура; турахуп, майра хуппи; 3. (у птиц) тĕпек, тĕпеке, кикирик; петушиный гребень автан кикирикĕ; 4. (верхний край чего-л.) тара, хысак, шăрт; гребень горы ту шăрчĕ, ту хысакĕ; 5. (конёк) тӳпе, тӳпе кашта, тӳпе чус, тĕренчĕ.

наподобие

предлог с род. п. пек, евĕр(лĕ), йышши, майлă, ⸗шкал [⸗ешкел]; скала наподобие стены стена евĕрлĕ хысак.

откос

м. 1. (склон) хĕрĕ, аяк, хысак, вашмăк; береговой откос çыран аякки; откос горы тăвайкки; откос дороги çул айăкки; пустить поезд под откос поезда çул хысакне сиктерсе яр; 2. спец. тĕрек, тĕрев.

ребро

с. 1. анат. аяк пĕрчи; 2. (край, бок) аяк, хăйкача; поставить ящик на ребро ещĕке хăяккăн ларт; 3. мат. Хысак; ◇ поставить вопрос ребром ыйтăва çивĕччĕн ларт; пересчитать рёбра см. href='/s/пересчитать'>пересчитать.

скала

ж. чул ту, чул хысак, чакăл ту.

скальный

прил. 1. чул ту ⸗ĕ [⸗и], хысак ⸗ĕ [⸗и]; скальные расщелины чул ту хушăкĕсем; 2. чуллă; чул ⸗ĕ [⸗и]; скальный грунт чуллă тăпра.

скат

м. (наклон) тайлăм, тайлăк, хысак, аяк; скат горы ту тайлăмĕ; скат крыши çурт тăрри хысакĕ.

склон

м. тайлăм, тайлăн, хысак, аяк; ◇ на склоне лет (или дней, жизни) ватлăхра, ватлăх кунсенче, ватăлмалăх кунра.

утёс

м. чул ту, чул сăрт, чăнкă сăрт, камăр чул, чул хысак.

Çавăн пекех пăхăр: