ывăçла
брать горстью, пригоршней, забирать в горсть
пăрçа ывăçласа ил — взять пригоршней горох
ывăçла-ывăçла шыв ĕç — пить воду пригоршнями
ăвăçла
брать горстями. См. ывăçла. НАК. Вĕсем, çав пăрçана ăвăçла-ывăçла илсе: пĕр пĕрчĕкрен пин пĕрчĕк пултăр, тесе, çӳлелле сапаççĕ.
ывăçла
брать, захватывать в горсть, в пригоршни. Хĕн-хур. Вăл (она) вара, çул çинчи кӳленсе тăнă пылчăклă шыва ывăçласа илсе, ĕçнĕ те, канмасăрах, тата малалла утнă. Орау. Шыва çăл вăлашки çинчен ывăçла-ывăçла илсе, çурăм пите. Еще пример см. ывăç.
ывçăла
тоже, что ывăçла. N. Эпĕ чăнах та пĕр ырçа патне чупса карăм та, ывçăн ывçăласа илтĕм çанăх. Ала. 55 об.
уçла
то же, что ывăçла, брать горстью. Пшкрт., В. Олг. Сĕт-к. Шĕл-кăвара (пылающие угли) алăпа уçласа илимĕн. Тораево. Иванĕ курнă та, шухăшланă: ку çӳç те (волосы старухи) кирлĕ пулĕ-çке. Пĕр ывçă уçласа илнĕ те, татса илнĕ.
ывăç
«горсть»; йĕкĕр ывăç «пригоршня»; ывăçла «брать горстью, пригоршней»; др. тюрк. абуч, Замахш. аук, авуч, азерб., туркм. овуч, тефс. ХII-XIII вв., тур., тат. авуч, кумык. увуч, кирг. ууч, казах., к. калп. уыс, ног. увыс, тат. уч, башк. ус, алт. В ош, оош, ойр. ууш, хак. оос, уйг. оч, узб. ховуч (с неэтимологическим х) «горсть», «пригоршня»; тув. адыш, якут. ытыс «ладонь», «пригоршня»; чаг., тат. авучла, узб. ховучла, азерб. овучла «брать горстями». Вамбери возводит это слово к алуч — то, что можно взять в один прием (?). А. М. Щербак производит от ав «собираться», «стекаться» (Грамм. очерк языка тюркских текстов Х-XIII вв., М.— Л., 1961, стр. 108).
Çавăн пекех пăхăр:
щуриться щурка щучий ывăç « ывăçла, » ывăл ывăл ача ывăл-çурри ывăл-пултăр ывăл-хĕр