туян
3. разг.
получать (о побоях)
çупкă туян — получить оплеуху
çупă
2.
то же, что çупкă 1.
çупкă
1.
пощечина
затрещина, оплеуха прост.
çупкă сасси — звук пощечины
çупкă пар — дать затрещину
çупкă
2.
ладонь
алă çупки — ладонь
ача çупки — детская ладошка
çи
11. разг.
переносить, терпеть
патак çи — выносить побои
мĕн, çупкă çирĕн-и? — что, получил пощечину?
çупкă
(с’упкы̆), пощечина, удар в щеку. Н. Кунаш. Пит-çăмарти кĕçĕтсен, çупкă çиет, тет. Султагул. † Аннене кĕтĕм, каларăм: çупкă сана, тиейрĕ N. † Пиччене кĕтĕм, каларăм: çупкă валли тиейрĕ. || Ладонь. Сред. Юм. Ал çопкисене хире-хирĕç çапсан, çатлатать.
çупкă-чышкă
побои. Кан. Никамăн та çупкă-чышкă яшки çиес килмест. Никому не охота отведать пощечину и кулаков. || Лопатка для точки косы. Карачево.
пощёчина
сущ.жен.
çупкă; çупса яни, питрен çапни; дать пощёчину çупса яр
оплеуха
ж. разг. 1. çупкă, хăлха чикки 2. перен. (оскорбление) мăшкăл, хур.
оскорбить
сов. кого кӳрентер, хур ту, хăрт; ◇ оскорбить действием çап, çуп, çупкă пар.
отшлёпать
сов. кого, разг. çупкă çитер, çутăлтарса ил (е яр), çупса яр.
получить
сов. 1. что. ил; получить письмо çыру ил; получить премию преми ил; получить сполна кӳмертен ил; получить чин чина кĕр; получить звание капитана капитан ятне ил; получить повышение çĕклен; получить задание задани ил; 2. (добыть, выработать, произвести) ил, туп, туса ил; получить богатый урожай тухăçлă тырпул туса ил; получить прибыль услам ту; получить бензин из нефти нефтьрен бензин кăлар; получить дёготь из берёсты хурăн хуппинчен тикет юхтар; 3. разг. (заболеть, заразиться чем-л.) туян, туп, çаклат; получить лихорадку сивчир çаклат; 4. в сочетании с сущ (испытать что-л., подвергнуться чему-л.) туян, си, кур, кĕр; получить оплеуху çупкă çи; получить удовольствие ĕрехет кур; получить замечание (или выговор) ята кĕр; ◇ получить распространение сарăл; получить применение ĕçе кĕр.
пощёчина
ж. 1. (удар по щеке) çупкă, çупни, çутăлтарни, çупса яни; дать пощёчину çуп, çутăлтарса яр; 2. перен. (оскорбление) хур (е мăшкăл) туни.
Çупкă пар
Çупкă пар [çитер] давать / дать пощёчину [оплеуху], засветить оплеуху [фонарь] кому.
[Нина:] Ку, Гаврил Роматович, Верăна çех мар, мана та çупкă пани пулать. И. Максимов-Кошкинский. Ĕмкĕч мар çитернĕ амаçури амăшĕ Кĕтерине, çупкă çитернĕ. Н. Янкас.
Çупкă çи
Çупкă çи [туш] получать / получить пощёчину [оплеуху] от кого.
Çапла пуян ывăлĕ чухăн хĕртен çупкă çисе курчĕ. В. Паймен. Тепĕр чухне тавлашкаланă мăрсапа, анчах куншăн кашнинчех чĕн саламат туяннă, çупкă çинĕ. К. Турхан. Эпĕ хĕре аван мар сăмах каларăм, çавăнтах çупкă туянтăм. Э. Волошина.
Çавăн пекех пăхăр:
çупĕлен çупак çупах çупахай « çупкă » çупкă-тапкă çупкă-чышкă çупкăç çупкăçла çупкăла