I.
то же, что кĕлер
II.
см. кĕле II.
золить (пряжу). Якейк. Эп çип паян тин кĕллесе кăмакая хурăм-ха (= хыврăм-ха). Ib. Влашкашне кĕл яраççĕ, кĕл çине шу яраççĕ, хоттăра çанта чиксе пăтратаççĕ те: çип кĕллерĕмĕр, теççĕ. Чертаг. Çип кĕллерĕн-и? («кĕлпе лапăртас, кĕллĕ шыв çине чиксе лапăртаççĕ»). Ib. Малтан çипе йĕпетсе килеççĕ, карян, кĕллесе, кăмакая хăваççĕ. (Так и в Якейк.).
просить. См. кĕлĕ. Т. VI. Мĕнтен хăранă, ăна сыхласа упра. Мĕнтен кĕлленĕ, ăна пар. Кĕсре хыççăн тьыха ертме пар, и т. д. (Учук). Шурăм-п. N°3. Вунпилĕк тенкех кĕллес-и? Ытах та хаклă-çке! N. Эй пур тĕрлĕ ăш кĕлленисене чаракан юрату, савăн!
п.в. Кĕллентер, кĕл ту, çунтарса яр. Ултав-ылхава виртпе кĕллерĕм. П.Хусанкай, 1968, 53 с. Вут çăварĕ йăлтах кĕллерĕ. П.Яккусен, 1993, 24 с.
— танл., Ашмарин, VII, 235 с.
Çавăн пекех пăхăр:
кĕллĕн кĕллĕн-кĕллĕн кĕллĕн-келлĕн кĕллĕн-мĕнĕн « кĕлле » кĕлле кĕр кĕллен кĕллентер кĕлленчĕк кĕлли