аркăллă
2.
с оборками, оборчатый
чĕнтĕр аркăллă саппун — фартук с кружевными оборками
вĕç
2.
край, оконечность, окраина
ял вĕçĕнче — на краю деревни
арка вĕçне чĕнтĕр тытнă — к краям подола пришиты кружева
тюль
тюль (кантăк каррилĕх чĕнтĕр)
см. чĕнтĕр
чĕнтĕр
1.
кружево и кружева
тюль
узоры
чĕнтĕр тĕрĕ — ажур
чĕнтĕр ăсти — кружевница
чĕнтĕр çых — вязать, плести кружева
чĕнтĕр кара — тюлевая занавеска
чĕнтĕр
2.
резьба
узоры, резные украшения
карнис чĕнтĕрĕ — резьба по карнизу
чĕнтĕр
3.
решетчатые перила (напр. у моста)
балясины
яв
1. яв (jав), то же, что ял, селение? Вероятно, описка.
- Буин. † Ясарсене яв савать.
2. яв (jав), вить, свивать, обвивать.
- КС. Сулахай яв, вить налево; сылтăм яв, вить направо; вунiккĕлле яв, вить из 12 отдельных верёвочек.
- Макка 158. † Шур курнiтса умĕнче майра чĕнтĕр яват-ĕç-çке (sic!).
- Шорк. Орасене явса ларас, сидеть, положив нога на ногу.
- Сказки и пред. чув. 80. Карчăк вĕçсе тухрĕ те, çӳçрен яврĕ Нарспие. Старуха вылетела и вцепилась (завила вокруг рук) Нарспи в волосы.
- Алик. Яв яваттăм, яваттăм хĕрлĕ пăяв яваттăм. (Тула тухни).
- ЧС. Унтан вара çыннисем лашисем çинчен сиксе анаççĕ те; луçа мăйĕнчен вĕренпе явса та илеççĕ. Потом люди (верховые) слезают с лошадей и обвивают лося за шею верёвкой.
- Курм. † Тăрăр, тăрăр, инкесем, ора явса ан выртăр! Вставайте, тётки, будет вам лежать, сплетясь ногами! (cum maritis).
|| Уплетать (кушанье)?
самай
самый (русск.). Шемшер. † Ирпе тăтăм, пите çурăм, турра пуççапрăм, карăм вăрмана, тарăн çырмана, татрăм çырлине самай хĕрлине, илтĕм арăмне самай хитрине. || Довольно много, порядочно. ТХКА. Шăллăм çырма-вулама самаях вĕреннĕччĕ. Ск. и пред. 107. Хĕвел хыççăн куçакан уйăх самай çĕкленсен, тухать вĕçме вĕри-çĕлен. N. Йот патша халăхне самай илкелерĕç (в плен). Эпир çур. çĕршыв 25. Сарă яль чăвашĕсем самай тĕреклĕ пуранаççĕ, çӳрессе те капăр çӳреççĕ. Кан. Унта вăл самаях ĕçлерĕ. Сунт. Паян чăпта самай леçрĕç-и? — Леçкелерĕç самай. Сам. 28. Ун чух эсĕ ху та улшăнăн нумай, сăнă-сăпату юсанĕ самай. ЧС. Тата унта самай йĕкĕтсем пĕр-пĕринпе тавлашса чупаççĕ. N. Кунсем самай вăрăмланчĕç, çĕрсем кĕскелчĕç. N. Самай йывăр. || Часто. N. Онпа самай корса поплекенччĕ, халĕ ĕнтĕ вă (= вăл, у) та çок. || Очень. Микушк. Витере самай мăнтăр ăйăр çисе тăрать, тет. СТИК. Пасара карăм та, çуна пăхрăм. Çуна темĕн чухлĕ. Суйларăм, суйларăм та, самай лайăххине суйласа илтĕм (выбрал наилучшие, самые хорошие). || Как раз, точь-в-точь, в самый раз. Альш. -† И, кĕрӳшĕ, кĕрӳшĕ: самай ĕне пăрушĕ!.. (Насмешка). Тогаево. Ончен те полмин, сасартăк пăшал сасси самай пирĕн тĕлтрех илтĕнсе карĕ. Сĕт-к. Самай кĕтӳвĕ тохса кайнă чохне хамăр ĕнесене пырса ертсе ятăм. Ib. Текерле çонаттисампа вăш-вăш, вăш-вăш! туса вĕçсе пырать те, самай пуç тĕлне çитсен, тĕвик! тесе кăçкăрать. Орау. Самай та ашшех çав. Точь-в-точь отец. Яктик. † Пахчи, пахчи панулми, чи тăрринчи сар улми, самай татас тенĕ чух ыткăнайрĕ-каяйрĕ. Байгул. † Вĕт-вĕт чĕнтĕр, вĕт чĕнтĕр; вĕтĕ те пулин самаях. КС. Самай та упăтех çав. Настоящая обезьяна. Сĕт-к. Пирн Улюн самай ыраш вырма пуçланă чох холсăр полса. Пазух. Хура вăрмана тарса кĕтĕм, самай çулçă тăкнă чух. Çуралнă иккен эпĕ аннерен, самай телей пĕтнĕ чух. || Сносно. Тюрл. Матка порри самаях (сносно), матка çокки кичем пек (сиротливо). Микушк. † Ик аллăра патăм ик панулми, кăмăлăра самай пули, тесе. N. Пĕр шухăшласан, çапах вĕсенчен самайтарах пурăнаççĕ (живут лучше). || Облегчение, улучшение (напр., в болезни). Кореньк. Куç самаййи сисĕнмес. Не видно, чтобы глаза поправлялись. N. Людмила куçĕ пăртак самай, тесен, питĕ хĕпĕртерĕм. Ст. Яха-к. Туманнине те туса пăхрăмăр, çаплах кил-çуртра самай еннелле каймаçт, терĕç. N. Çавăн пек тусан, пăртак самаййине курать те, çынсене кайса калать. Хора-к. Эпĕ асапланнине те вăрман илтрĕ, сассине пачĕ, самая килчĕ. Шинер-п. Çавăнтах вăл ак мĕн шухшланă: çав шантала илсе тухса каяс-ха ĕнтĕ, мана вăл та самаях пулĕ-ха, тенĕ. N. Çав çын вара, ыйăхран вăрансанах, самай енне кайнă. N. Куçĕ кăшт самай пулсан (полегчать)... ЧС. Эпĕ аннене яланах: самай-и? тесе ытаттăм. Ман анне самай пулма мар, йывăртан йывăр пулат, пĕр пилĕк кунтан тăрса та ларайми пулчĕ. Ib. Тете патне аттесем, аннесем чун чăтман пирки кашни кун кайнă пекех: кайса, самайне, самай марне пĕлсе килетчĕç (т. е. справлялись о его здоровьи). БАБ. Муш (= может быть) самайрах пулнă та пулĕччĕ-и тен (мне в больнице). Ялти çынсем мĕн курни-пĕри: ачăна унта вилме анчах леçсе пăрахнă. Унта вĕтĕ ун пек тӳрленмелле мар, чирлĕ çынна юри имçампа вĕлереççĕ, тет, тетчĕçĕ, тет. Ib. Пуçу самай-и? А легче что ли голове-то? Ib. Виçĕ кунта иртрĕ эпĕ чирлени, ман пуç çапах самай мар. О сохр. здор. Эмел ĕçсе пурăнсан, чире пĕтĕмпех тӳрлетмесен те, вăл ăна кăшт та пулин самай тăвать.
сиклен
двигаться. Полтава. Сикленмесĕр вăл ларать („недвижим“). Ib. 22. Халăх ушкăнь еррипен, пĕрмай утать сикленсе („поднанароду“, дорога). Сам. 29. Нимскер ан сиклентĕр, ан чĕнтĕр.
çых
(с’ых), вязать, завязывать, связывать, привязывать. Б. Яныши. Мишавай часрах сăмса тутрипе эрех ярса çыхса ярчĕ. Ст. Шаймурз. † Хрантсуски явлăк пур, тетĕр, пĕрте çыхса тухса тухмастăр. Кан. Унтан тункатисем çине тăрăх та, урлă та шертесем лартаççĕ, вĕсене вĕçĕнчен çыхса лартаççĕ. Скотолеч. 14. Ыратакан урине скипидарпа кантăр çăвĕ хутăштарса сĕрес пулать те, ăшă япалапа çыхса лартас пулать (лошади). N. Çав вăхăтра пĕр матрос карап хыçне çыхса янă кимĕ çинче пулнă. ТХКА 116. Çыхса пынă сулă юхса каясран, пысăк тымарсемпе сулла пĕр йывăçран кăкартăмăр. || Вязать (чулки, кружева). Микушк. † Шур курнитса умĕнче майра чĕнтĕр çыхать. Шибач. Çыхнă ĕçлĕк, вязанка. Сред. Юм. Çыхнă пиçикки, пояс. Ib. Çыхнă шапка, вязанная шапка. Алешк.-Сапл. † Сар хăмăшран маяк çыхаççĕ, сар хăмăшран маяк çыхмасанччĕ. || Пеленать.
çинтĕр
(с’ин’дэ̆р), то же, что çилтĕр. Хурамал. Ĕне çинтĕр янă. (В В. Олг. чĕнтĕр янă). Н. Седяк. Ĕне, тапратса тултарсан, „çинтĕр ярать“, теççĕ. Çинтĕр ĕне патĕнче çап-çутă пулса, вăрăм пулса çĕрле курнать, теççĕ. СТИК. Ĕне сар çинтĕр янă. Ĕне шур çинтĕр янă. (Ĕне шур çинтĕр ярсан, час пăрулат). Ст. Чек. Çинтĕр (у коровы за З—4 недеди до отёла).
тирек
(т’ирэк’), конец сурбана, украшенный узором (терĕпеле); сюда не входит „чĕнтĕр“, т. е. кружево, находящееся на самом конце. КС. Орау. Тирек — сквозной узор на сурбане. Ib. Хиртисен вăсен сурпан тиреккисем пит хитре. Ib. Тирек — конец сурбана с вышивкою (пришивается к сурбану отдельно). Ib. Мана тирек пĕтерсе пачĕ (вышила мне конец сурбана).
кăвак куçлă
голубь (синеглазый). || Как эпитет какого-то кружева. Ч.К. † Пасар чĕнтĕрĕ — шур чĕнтĕр: кăвак куçлă, тиеççĕ.
кĕмĕл
(кэ̆мэ̆л, к'ӧ̆мӧл, к'э̃мэ̃л'), серебро. N. † Лапăсем тăрăх шыв юхать, аякран кĕмĕл пек курăнать. Орау. Кĕмĕл пек тасатма пулин, пар, турă (т. е. хлеб, при веянии). N. Вăл япала кĕмĕл пулас пек калаçаççĕ. Говорят, будто эта вещь серебряная. N. Çак çĕрĕсем (кольца) кĕмĕл-и? Сала 363°. Çав ылттăн чашки çинче сым (так!) пыл пур; кĕмĕлли çинче тутлă пыл пур; тирки çинче шерпечĕ пур. Таса кĕмĕл укçи, деньги из чистого серебра (но: таса кĕмĕл укçа — не загрязненные, не грязные серебр. деньги). С. Айб. † Кĕçĕн кĕмĕл кĕпер чĕнтĕрлĕ, чĕнтĕр тăрăх пыраççĕ хăла утсем, кĕмĕл-ылттăн йĕнер çийĕнче патшапа пӳлĕх (написано неясно похоже на. «пумĕх») алли пур. N. † Кĕмĕлех те сулă, йĕс каптăрма, пулсан пулĕ Хусан лавккинче. Коракыш. Эй, качака тусăм, пире кĕмĕлсем сысса парăр-ха (vys'er'it'e nam s'er'ebra. Из сказки) Сĕт-к. † Врене шулчи çаврашки кĕмĕk шушне (= шыв ăшне) ӳкес çок; çын хорланă кĕлетки тин мохтава тохас çок. Юрк. †' Кĕмĕл черкке куçăм пур. N. Çуркунне каç-каç шăнтать те, çуртсем çинчен юхакан тăмласам кĕмĕл туя пек шăнса çакăнса тăраççĕ (о сосульках). || Мелкая серебряная монета; серебряные деньги. Кубня. Така турăм (принес в жертву), икĕ мăйракине кĕмĕл çакрăм, каçар. Скотолеч, 33. Вунă пус кĕмĕл пысăкĕш (величиною с серебр. гривенник). N. Ыттисем те хăйсенĕн хутаççисене салта-салта пăхнă; вĕсенĕн те хутаççисенче кĕмĕлĕсем пулнă. N. Ĕлĕкхи кĕмĕлĕрсене калла парăр: вĕсем ăна (их) астумасăр чикнĕ пулĕ сирĕн хутаççăрсене; || Серебряные украшения у чувашских женщин. Янтик. † Кĕçĕр хĕрсем пит çутă, çын кĕмĕлне çакнăран. Кан. Кăпăр-капăр шур япаласен лупашкинчен туртса кăларса, пĕр кĕмĕлне тăсрĕ. Чураль-к. † Манăн умри (на груди) кĕмĕлĕм Атăл çутти пултăр-и; манăн çири чаршавăм Атăл çи(т)ти, ай, пултăр-и! См. чаршав. Альш. «Кĕмĕлсене тултарас» теççĕ. N. Вăхăчĕ вăхăчĕпе арăмăн кĕмĕлне, тумтирне саклата хуратăн. Букв. 1904. Çап-çутă кĕмĕлне-тенкине çакса тултарнă. ТХКА 91. Хĕрарăмсен кăкăр тулли кĕмĕлсем хĕвел çуттипе йăлтăртатаççĕ. ХЛБ. Чĕр кĕмĕл, ртуть.
чăн
самый, очень, весьма. N. Чăн лайăх, самый лучший. КС. Капан тунă чухне аяла ута чăн типпине хураççĕ. Когда мечут стог, то кладут вниз самое сухое сено. Пазух. 27. † И эс чипер, эп чипер, чăн чиперри çак ачи. Образцы 43. † Çак тăвансем патне килсессĕн, чăн пирвайхи юррăма юрларăм. Ib. З8. † Сирĕн пек лайăх çын умĕнче юрлама чăн кĕçентен пуçтарнă ăс кирлĕ. Ib. 1. † Чăн тӳнери çич çăлтăр, çиччĕшĕ те çут çăлтăр. Дик. леб. 52. Чăн аслă пиччĕшĕ каланă: çапла çав, вăл айăпсăр чун! — тенĕ. || Настоящий, чистый. С. Тим. † Чĕлтĕр юхан çырмана чăн чĕнтĕрпе карар-а? Давайте преградим течение журчащей речки, протянув настоящее кружево. Собр. 172. Каласам-а, тантăш, чăн тӳррине, санăн чуну кама юратат? Скажи, прошу тебя, мой друг, по чистой правде, кого ты любишь? Образцы З0. † Калăрсамăр, тăвансем, чăн тӳррипе: сирĕн чунăр кама та халь пит савать. Ib. 58. † Сапрăмах салатрăм чăн мерчен, пухрăмах та пухрăм — пĕтмерĕ. Ib. 2З. † Чăн укаран чĕнтĕр çыхаççĕ. Ib. 55. † Чăн хурçăран хайчă тутартăм пархăтпа пустав касмашкăн. Пазух. 27. † Çуркуннехи çӳçенĕн кăчăкисем чăн хурт ами пулса вĕçинччĕ. Ib. 27. † Кĕркуннехи пиçен ай тăррисем чăн-чăн мамăк пулса вĕçинччĕ. Дик. леб. 40. Вĕсен хыçĕнче чăн-чăн ту пек пысăк пĕлĕт тăнă.
чĕнтĕр
кружево, вышивка. Образцы З. † Манăн тутăр пит нумай, чĕнтĕр тытни пĕрех çех. Ib. 2З. † Чăн укаран чĕнтĕр çыхаççĕ. || Узоры, резьба. Хурамал. † Çӳлĕ тусем çинче çӳлĕ кĕлет, çӳлĕ кĕлет тавра вĕт чĕнтĕр, вĕт чĕнтĕрсем çийĕ вĕтĕ кайăк. На высоких горах высокая клеть, вокруг высокой клети мелкая резьба, на мелкой резьбе маленькая птичка. || Решетка у моста, балясники.
пӳ
рост. Тайба Т. † Хĕрсем пĕве кайнă чух та, сивĕ куçпа ан пăхăр. Собр. Ӳксе пĕве кайимарăм, питĕмрен хура каймарĕ. (Сак ырати). МПП. Пӳ — çĕр пĕвĕ, рост. || Возраст. Цив. † Эпĕ çак ялтан тухас çук, пӳ çитмесĕр ан илĕр (раньше, чем приду в возраст). Сала 302°. Пӳ епле, ĕмĕр çапла килет, тет. (Послов.). || Туловище, корпус, стан. Зап. ВНО. † Павăл мана илмерĕ; пĕвĕм-çийĕм пурччĕ ман, Атăл хĕрĕнчи хумăш пек. Алешк.-Сапл. † Ман пӳ юлать çĕр айне. Шибач. Пӳ çĕклеми ĕссĕр полтăм. N. Шемшер урам — вăрăм урам, ман çамрăк пӳ шăнăçмаçт. Шишкин † Виçĕ кĕренке поканне кача порнепе çĕклерĕм; ял çинчи йăвăр ятне пĕчик пӳпе çĕклерĕм. Актай. † Пӳ курăнми хăйăр ăшне (с головою). Ib. † Илсе каяççĕ чуна, каçараймарăм пӳме. Лашм. † Куç кĕски мар — куçран пăхтарма, шур чĕнтĕр мар — пӳме виçтерме. Янтик. † Аркă çичĕ ан пĕрсессĕн, пӳне йывăр килмĕ-ши? Альш. Илтĕм симĕс кăтат, çĕлетрĕм сăкман, çаннисем те вăрăм, пӳ кĕске. Пазух. Пӳсрен те çипиркке çĕлетрĕм, çаннисем вăрăм та, пӳ кĕске. Сала 312º. † Кĕпе пӳ те памасан, кĕпе хăйи те юрать пире. || Стебель, ствол; высота, равная длине ствола дерева. Ст. Чек. Хĕвел йывăç пĕвĕ (на высоте длины дерева) анчах юлчĕ. Кĕвĕсем. Шурта шăпчăк авăтать, хăмăш пĕвĕ (стебель) янăрать. Вăрманта кукку авăтать, вĕрене пĕвĕ (ствол) янăрать. СПВВ. Х. Хĕвел йывăç пӳ пурччĕ. || Длина, расстояние. Янш.-Норв. Пирĕн ялтан кăнтăрла енче, пĕр ана пĕвĕнчен (на расстоянии длины загона) тĕне кĕмен чăвашсенĕн масарĕ пур. N. Осем пирĕнтен пĕр ана пӳ ытларах çех тăраççĕ (стоят лишь на расстоянии длины одного загона).
алка
(алга), inaures varii generis, а v. arab. [араб сăмахĕ] cirsulus, inaures. Серьги, от араб. халkа, круг; серьги (Альш.,. Якей., КС. и др.) Якей. Вăсам алка холхара мар, сăмсара та çакса çӳреç. Они носят серьга не только в ушах, но и в носу. Альш. † Ман хăлхамри кĕмĕл алка, çути ӳкрĕ пит çине. У меня в ушах серебряные серьги; блеск от них отражается на моем лице. || Ornamentum quoddam palmae magnitudine e lintei panno factum nummisque argenteis exornatum, quod a mulieribus infra mentum suspendi solet. СПВВ. ИН. Алка — хĕр-арăмсем янах айне тенкĕрен алă-лапти сарлакĕш пир çине çĕлесе çакаççĕ. Алка — украшение из серебр. монет, которое женщины вешают под подбородком; оно нашивается на кусок холста, шириною с ладонь. || Ornamenti muliebris genus, quod in pectore gestatur, lunae decrescentis resupinatae figura, recisis dumtaxat cornibus. Hoc ex corio tiliaeque libro conficitur atque gemmarum vitrearum aliorumque similium lineis transverse porrectis exornatur, additfs etiam nummis aliquot argenteis, transversis ordinibus suspensis. Angulis autem eius superioribus singuiae gemmarum vitrearum lineae sunt annexae in dorso pendentes, quae initio quidem aliquo inter se distant intervalio, deinde paulatim in unum coeunt ita, ut quodam modo trianguli obiongi formam efficiant, cuius basis ad collum sit, vertex ad lumbos. Huius vertici anulus annexus est. ex quo itidem gemmarum vitrearum lineae aliquot pendent brevi fasciculo colligatae. Так назыв. в Ст. Чек. Убор, носимый женщинами на груди и имеющий фигуру части сектора, заключенной между двумя концентрическими окружностями. Остов убора делается из кожи и, частью, из лыка и украшается с наружной стороны рядами бус и серебряных монет. К обоим верхним углам убора, т. е. с той стороны его, которую образует малая дуга фигуры, прикреплено по снизке бус (шерепе), которые спускаются вниз по спине и около поясницы сходятся вместе, образуя таким образом как бы трехугольник, основание которого приходится на шее, а вершина — у поясницы. В месте соединения снизок оне прикреплены к металлическому кольцу, на котором подвешено несколько коротеньких ниток, унизанных бусами и образующих как бы кисточку. Каждая из этих ниток оканчивается внизу тройною шишечкою из бус (чĕмек), а каждая из трех частей шишечки сделана из четырех бусинок. Главная (натрудная) часть убора представляется в следующем виде. Сначала, вдоль верхнего края, пришиты четыре ряда бус, в следующем порядке, если считать сверху вниз: 1) ялтăркка шăрçа (в Л. Кошк. — блестящие золотистые бусы); 2) пĕрлĕхен шăрçа (в Л. Кошк. похожи на ягоды костяники, но темнее и мельче), З) кĕленче шăрçа (в Л. Кошк. стеклянные граненые бусы); 4) мерчен шăрçа (едва-ли настоящие кораллы, скорее — подделка; цветом похожи на полинялый кумач); за ними следуют два ряда маленьких старинных серебряных монет (нухрат), а ниже их — серебряные грикенники, числом десять. (На весьма несовершенном рисунке, доставленном мне И. К. Токмаковым, изображенно 12 гривенников, а сбоку рисунка приписано, что их всего „10 штук“). Ниже гривенников опять идут бусы, но уже отвесно, образуя как бы ряд столбиков, расположенных не сплошь, а на некотором расстоянии один от другого и вверху соединенных тремя бусинками (двумя маленькими, между которыми помещена повыше одна более крупная), образующими некоторое подобие арки. Бусы расположены в столбиках так, что первое место снизу занимают йăлтăркка шăрçа, второе — пĕрлĕхен шăрçа, третье — кĕленче шăрçа, четвертое — опять пĕрлĕхен шăрçа, пятое — (в арке) — какие-то маленькие бусы и шестое (в арке же, между двумя маленькими бусинками) — йăлтăркка шăрçа. Под этим последним рядом бус висит по нижнему краю убора ряд более крупных серебряных монет, в таком порядке: пять пятиалтынных, три двугривенных, два четвертака, три двугривенных и пять пятиалтынных, так что самые крупные монеты приходятся на самой средине ряда. Снизки бус, свешивающиеся на спине, прикрепляются к осто(а)ву алка не прямо, а посредством особых колец [алка унки (уҥги)], согнушх из латунной проволоки (йĕс правулккаран) и соединенных с верхними углами убора ушками из трех коротеньких ниток, унизаниых бусами (к каждому из верхних углов убора прикрепляется по одному ушку и по одному кольцу);. снизки привязываются к кольцу двумя нитками. [На том же рисунке какая-то часть убора названа алка кашти, но определить, к чему надо отнести это название, я не мог. Там же вижу два примечания, которые относятся неизвестно куда: тăватă тăхлан шăрçа“ („четыре оловянных бусинка“) и „кĕленче шăрçа ĕретĕнче виçĕ кăвак шăрçа“ („в ряде стеклянных бус три синих бусинки“)]. Кроме того, у меня есть другая запись того же И. К. Токмакова, где помещен маленький, повидимому — схематический рисунок той же алка, на котором она изображена в виде как бы разорванного кольца а, концы которого должны приходиться на „загривке“; на кольце — монеты, на концах кольца — застежки сс, и от них же тянутся вдоль спины шерепе(h). Под рисунком написано: „Шăрçа: ун çумĕнче укçа (пурте тенкĕсем, т. е. рубли?), хыçĕнче шерепи. Тенкĕсем (рубли?) — пиллĕк, çиччĕ, тăххăр, вунпĕр. а) шăрçа, b) укçисем, сс) çаклатмаллисем (каптăрми, fibula, пряжка, i. q. Тат. [Араб сăмахĕ], dd) каштисем [на риcунке, нет], h) шерепи“. || Ornamentum e globulis vitreis nummisque argenteis confectum, inaurium genus, quae aures ambiendo a parte earum priore pendent. Украшение в роде серег, сделанное из бус, монет и нухрат (старинн. продолговат. монетки); вешается через уши так, что висит с передней их стороны. Б. Ара. [Говорят. что в Сред. Алгашах Симб. у. так называется украшение, сост. из 2 — З рядов мелк. серебр. монет и бус, которые вешаются на уши посредством петелки (петельки). Задние концы толстыми нитками соединяются на загривке (так написано) и висят под ушами.] || Uncus e metallo, quo puellarum сăрка ei хушпу parti annectitur, quae антăрлăх appellatur. Металлический крючек, который сăрка у девиц прицепляется к антăрлăх. (Так, будто-бы, в Альш.). N. Алка — сăрка çумĕнче, антăрлăхран çаклатса яраççĕ (из шăрçа). || Nummi argentei, qui capitis tegumento, quod Tyxfia dicitur, filo aeneo a fronte suspenduntur. Череп. Алка тухьян мал енне йĕс хулăпа çакнă кĕмĕлсем. Алка — серебр. монеты, висящие на латунной проволоке на передней части тухья. || Eodem nomine ornamentorum par appellatur quae a mulieribus tantum, inter collum et iinteum illud collo cir cumvolutum, quod cypuaH dicitur, a parte capitis posteriore utrinque inserta gestantur. Horum utrumque ab altera parte denies habet longos ita curvatos, ut si recte, id est a tergo, intuearis, tamquam pectinis parvi speciem repraesentet, a latere vero spectantibus notae illi simile esse videatur, quam nos Interrogationis signum appellamus. Украшение замужних женщин, пара небольших завитков из белого металла, которые затыкаются за „сурпан“ сзади, с той и другой стороны головы, протав ушей (сурпан хушшине, халха тĕлне хĕстерсе яраççĕ). Девушки этого украшения не носят (Яргуньк.). В Б. Олг. , это украшение уже вышло из-моды. Ib. Арăмсам тăхăначчĕç ĕлĕк алка. Прежде замужние носили „алка“. Ср. А. Ф. Риттих, II, 50.
Вид завитка en face (сильно уменьшен) [Ӳкерчĕк]
Вид сбоку ?
|| In Acan. ita appellatur ornamentum quoddam, quod a puellis in pectore gestatur, ei simile, quod iam supra (152 p.) descripsimus. Также означает наряд, имеющив форму полукруга и носимый на груди девушками, особенно на свадьбах, на „хĕр-сăри“ и пр. Этот наряд дорог, его имеют только богатые. Некоторые обшивают его по краям вышивкою из мишуры (хăшĕ алка хĕррине укапа чĕнтĕр тытать). Асаново V. сăрка. || Item verrucula est, quae capris ovibusque quibusdam collo dependet. Серёжка под шеею коз, овец и ягнят. СТИК. Сурăхсен, путексен мăй айĕнче пĕчĕкçеç мăй пулат; ăна алка теççĕ. Сурăхсен çăмне илнĕ чухне: „Ах, ку путек ман алкалăччĕ няк-ха; касса илес мар алкине“, теççĕ. У овец и ягнят бывает под шеею маленькая шишечка; ее называют сережкою. Когда стригут овец, то говорят: „Ах, этот ягненок, кажется, у меня с сережкою; как бы не срезать ему сережку!“ || Est etiam caro illa versicolor, quae de collo galli Indici dependet, нарост, свешивающиея на грудь пырина (индюа). Ст. Чек., Череп. Кăркка алки, названный здесь нарост. Ст. Чек. Кăрккан аçи-кăна (только самец) алкалă; алки унăн мăй айĕнче пулат; кăрккана çилентерсен алки тулса хĕп-хĕрлĕ хĕрелсе каят, т. е. если раздразнить индюка, то нарост надувается и краснеет. [В том же значевни встречаем слово алка в Яргуньк., Черт., КС. V. сăмса, мерчен].
ĕнчĕ пушмак
повидимому, башмаки, вышитые жемчугом. Теперь этого выражения не понимают. Каша. † Ĕнчĕ пушмак, шур чăлха, кирĕк тимĕ, тиетрем? Тайба. † Ĕнчĕ пушмак шур чăлха, кирĕк тивми (sic!) тиетрим? Альш. † Ĕнчĕ пушмак, шур чăлха: кирĕк тимĕ, терĕн-ем? IЬ. † Чĕнтĕр çиппи чăлха, ĕнчĕ пушмак: епле пусам-ши нӳр çине (на сырость)? Рак. † Чĕнтĕр çиппи чăлха, ĕнчĕ пушмак.
яв
(jав), вить, свивать, обвивать. КС. Сулахай яв, вить налево; сылтăм яв, вить направо; вуниккĕлле яв, вить из 12 отдельных веревочек. Макка 158. † Шур курнитса умĕнче майра чĕнтĕр яват-ĕç-çке (sic!). Шорк. Орасене явса ларас, сидеть, положив ногу на ногу. Сказки и пред. чув. 80. Карчăк вĕçсе тухрĕ те, çӳçрен яврĕ Нарспие. Старуха вылетела и вцепилась (завила вокруг рук) Нарспи в волосы. Алик. Яв яваттăм, яваттăм хĕрлĕ пăяв яваттăм. (Тула тухни). ЧС. Унтан вара çыннисем лашисем çинчен сиксе анаççĕ те, луçа мăйĕнчен вĕренпе явса та илеççĕ. Потом люди (верховые) слезают с лошадей и обвивают лося за шею веревкой. Курм. † Тăрăр, тăрăр, инкесем, ора явса ан выртăр! Вставайте, тетки, будет вам лежать, сплетясь ногами! (cum maritis). || Уплетать (кушанье)?
ярапа
(jараба), кисточка (украшение), напр., на шлее, на платке. М. П. Петр. Ярапа — украшение к поясу, привески к поясу, к хушпу, к ожерелью и т. п. М. Тув. Ярапа, кисточка из ремня (из порçăн, шелку и пр.). N. Ярапа —кисточка, унизанная бисером. Зап. ВНО. Ярапа ― кисточка; монета, подвешенная на ниточке с бисером. IЬ. Лаши тавра ярапа-çех. IЬ. Лаши тавра йĕс тавраш та ярапа-çех. IЬ. Ун хушпи (= хушпăвĕ) йăри-тавра ярапа та çут шăрçа анчах. IЬ. Тухья ярапи пулать. N. Лаши тавра çара ярапа-çеç. N. Ярапа — кисточка из ремня. Никит. † Çитти пултăр чĕнтĕрлĕ, чĕнтĕр пултăр ярапалă Ст. Дув. † Хура шлепкен таврашне вуникĕ ярапа яртартăм. Зап. ВНО. Ярапа-шерепе. См. шерепе. Микушк. † Пурçăн пиçиххи ултă ярапа; пĕр салтатăр, тăван, пĕр çыхатăр. Ст. Чек. Ярапа янă. Ст. Шаймурз. Хура шаль туттăрăн ярапине. КС. Кутлăх ярапи (кисти), пиçиххи ярапи, йĕвен ярапи (антăрлăх ярапи). Альш. Унăн (у нее) аялалла ярапанăн-ярапанăн каллах шăрçа усăнса тăрать.
виçшер
по три, по три раза. Ч. П. Чăн укаран чĕнтĕр çыхаççĕ... çулне виçшер салтак пухнăран, кунне çĕршер салтак илнĕрен. N. Çав юсмана (эти юсманы), виçшерĕн пĕр çĕре хурса, вун-тăхăр мăшăр туса, чашкă çине хураççĕ.
вунулттă
шестнадцать. К.-Кушки. Кунта вунулттă-кăна. N. † Вунулттăн (в 12 прядей) чĕнтĕр явтартăм, улача кĕпе кăмăлĕшĕн. N. Вунулттăри (шестнадцатилетний) ача çав тарасана шыв ăсма кайнă.
и
(чит. как долгое и), восклицание. Сред. Юм. И... эсир апла çӳретĕр мĕн-ха! Да, вон вы как ходите! Альш. Амăшĕ тухнă кусен хапхи умне: хапха уçать. И, эсир капла... Пукравра (на ярмарке) илмесĕр нимĕн те хăвармарăртăр! тет. Торп-к. Пус-килсем пĕре каланă, тет: и... çит пӳчу (надо: пичу?) пуçне çиякан! (= погубившая). Аттик. Вăл пырсан, пичче ал тымарсене тыткаласа пăхрĕ те: и! куна чăнахах лăп-лап çапăннă-ĕçке, терĕ. Якейк. И, корак ч...и (реnis) тăрăнман куçна! Килшĕнче пĕри паломми, мырă тата орăх япала пытарса хорсан, ăна тепри топса çисан, пытараканни: и, корак ч... и тăрăнман куçна! тет. Ашшĕ-амăшĕ. И! санăн турра ӳпкелемеллех мар, кĕрĕвĕсем санăн тăван ывăлсенчен те малта тăраççĕ. С. И! халччен вăл таçта та çитрĕ (укатил) полĕ! Эп томланман, вăл-и! кӳлсе тохса та кайнă. N. И, тет, ăйрă выранне ăйрă тата пулĕ, тет, йăмăк вырăнне йăмăк пулмĕ, тет. † Пире атте кĕтет поль, оя тохса тăнă поль. И, кĕтес çок, кĕтес çок, лаша кӳлсе парс (=парса) ячĕ (т. е. нам. Из свад. н.). Б. Бур. И турăм, пи турăм, çӳле кайрăм, çăмарта турăм. (Хăмла). || В песнях иногда не имеет особого значения. † Аллăм тулли йĕс çĕрĕ: И кĕмĕл-и-мĕн? тесе ытаççĕ; пĕвĕм илемлĕ, сăнăм хитре: и пике-им? тесе ытаççĕ. Альших. И, хăмăштăр хăмăштăр, хăмăш-тăрри симĕстĕр! † И, кив кантăр, кив кантăр! çурри таран çĕн кантăр! (h. e. geniculô tenus viridiôr est quôdam môdô atque nitidiôr). † И, уччана, уччана, юр çăват-çке пахчана. Альш. Тиркĕ, тиркĕ йăвача, эп çиеймĕп, кирлĕ мар; и, савмăсăр, савмăсăр, сирĕн пек вĕçкĕн кирлĕ мар! Лашм. И, пус вылять, пус вылять, пус кутĕнче хур вылять. Хвал. † И, вăштăр та вăштăр сивĕ çил вĕрет, — шăнатăп чун савни, кĕрĕкне пар! Янтик. † И, вĕт чĕнтĕр, вĕт чĕнтĕр, вĕтĕ те пулсан, шур чĕнтĕр. С. Абызово. И тат тарарат, та-ра-ра-ра-ра-рат, ая-яр, ай-яр, ай-яра! (Припев). Бел. Гора. Савнă тăван, и, кĕтнĕ те кĕтнĕ (меня), ай, ывăннă! Трехбалт. И, искентĕр, искентĕр, иирĕн атте куштантăр. Богдашк. И, ум иккен, ум иккен, умне ука тытнă иккен. † Аллăм тулли йĕс çĕрĕ-и, кĕмĕл-и-мĕн? тесе ытаççĕ.
кружева
сущ.множ.; един, кружево сред.
шăтăкла, чĕнтĕр; плести кружево шăтăкла çых
решётка
сущ.жен.
1. решетке, чĕнтĕр; проволочная решётка пралук решетке
2. шăтăрнак, карта, чикме; решётка палисадника пӳрт умĕнчи шăтăрнак ♦ угодить за решётку тĕрмене лек
тюль
сущ.муж.
чĕнтĕр; узорчатый тюль ӳкерчĕклĕ чĕнтĕр; тюль на окна чӳрече каррилĕх чĕнтĕр
балясина
илемлĕ шакăлчак, чĕнтĕр.
балясы
шакăлча, чĕнтĕр; балясы точить талпаса çап, пуш параппан çап.
ажур
м. чĕнтĕр тĕрĕ, шăтăкла; вышивать ажуром чĕнтĕрлесе тĕрле;
ёлочка
ж. 1. уменьш.-ласк. см. ёлка; 2. в знач. нареч. ёлочкой, в ёлочку чăрăш тăрриллĕ (чĕнтĕр, паркет т. ыт. те); 3. (машина для доения) ёлочка (ĕне сумалли машина).
кружевница
ж. чĕнтĕр ăсти.
кружевной
прил. 1. чĕнтĕр ⸗ĕ [⸗и]; чĕнтĕр..; чĕнтĕрлĕ; шăтăкла ⸗ĕ [⸗и]; шăтăклаллă; кружевное производство чĕнтĕр производстви; кружевной воротничок шăтăкла çуха; 2. перен. (узорчатый) чĕнтĕрлĕ, эрешлĕ.
кружево
с. чĕнтĕр, шăтăкла.
наплести
сов. что, чего авса (е хуçса) ту (е хатĕрле), çыхса ту (е тултар); наплести кружев чĕнтĕр çыхса тултар.
окаймить
сов. что 1. хăю (е чĕнтĕр) тытса çаврăн, сăр; 2. перен. тавралла лартса тух, тĕрлесе çаврăн.
окантовать
сов. что 1. хăю (е чĕнтĕр) тытса çаврăн; 2. спец. чутласа (е вартаса) тух; окантовать брус пăрăç хĕррине чутла.
прошивка
ж. 1. по гл. прошить; 2. (кружево) чĕнтĕр тытни.
резьба
ж. 1. (вырезывание) касса тĕрлени (е ĕçлени); 2. (рисунок) шараç, касса тунă тĕрĕ, чĕнтĕр; 3. тех. (винтовая нарезка) резьба.
сплести
сов. что 1. (изготовить плетением) ту, çых, яв; сплести кружева чĕнтĕр çых; сплести корзину карçинкка ав; 2. (соединить плетением) ту, яв, çых, куç ярса çых, çавăр, çыхăнтар; сплести концы верёвки вĕрен вĕçĕсене явса çых; сплести косы çивĕт çивĕтле; 3. перен. (соединить, слить) çыхăнтар, пĕрлештер; 4. перен. разг. (выдумать, сочинить) тыттар, шухăшласа кăлар.
узор
м. тĕрĕ, эреш, чĕнтĕр, ӳкерчĕк.
чĕнтĕр
челтәр
Çавăн пекех пăхăр:
чĕнн чĕнсе калани чĕнсе кил чĕнсе тух « чĕнтĕр » чĕнтĕрлĕ чĕнтĕрле чĕнтĕрлен чĕнтĕрлеттер чĕнтер